Μια πλήρως οργανωμένη κουζίνα (οπτάνιον) με όλο τον εξοπλισμό της και υπολείμματα από τροφές που είχαν καταναλωθεί, όπως αχιβάδες, χτένια, κυδώνια, καλόγνωμες, πορφύρες, που, όπως φαίνεται, αποτελούσαν και προϊστορικά εκλεκτά θαλασσινά εδέσματα, ανακαλύφθηκε στον αρχαίο οικισμό στο Καραμπουρνάκι του Δήμου Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη.
O Διευθυντής της πανεπιστημιακής ανασκαφής, καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας, Μιχάλης Τιβέριος, που παρουσίασε την έρευνά του στην ΚΓ’ Συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, δήλωσε ότι ''με βάση την κεραμική το οπτάνιον αυτό στο λιμάνι της Αρχαίας Θέρμης φαίνεται ότι ήταν σε χρήση κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ.''. Από τα άλλα κινητά ευρήματα αξιοσημείωτα είναι ένα γεωμετρικό χρυσό ενώτιο, που βρέθηκε μέσα σε ένα άλλο υπόσκαπτο. Το ενώτιο αυτό είναι του ίδιου τύπου με εκείνο που ήρθε στο φως στον ίδιο χώρο κατά την ανασκαφή του 2008, σε άλλη όμως τομή.
Ενας θησαυρός ασημένιων νομισμάτων (η πλειονότητα των οποίων προέρχεται από νομισματοκοπεία παραλιακών πόλεων της Μικράς Ασίας), τα οποία έφερε και έκρυψε στην αρχαία Μίεζα ένας παλαίμαχος πολεμιστής που συμμετείχε στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη.
Ο θησαυρός των νομισμάτων ήταν κρυμμένος στα θεμέλια του εστιατορίου της αρχαίας αγοράς της Μίεζας, η οποία αποκαλύπτεται για πρώτη φορά και είναι επιβλητική.
Το σύνολο του οικοδομικού συγκροτήματος, που είναι εντυπωσιακό σε όγκο και πρέπει να ξεπερνά συνολικά τα 300 μέτρα, θα πρέπει να ήταν σε λειτουργία από τα μέσα του 4ου π.Χ. έως το πρώτο τέταρτο του 3ου π. Χ. αιώνα, με λειτουργία κτιρίων πολιτικού και θρησκευτικού χαρακτήρα.
Αρχαία Μίεζα
Στην επαρχία Νάουσας του Νομού Ημαθίας, στους πρόποδες του Βερμίου και σε ένα εύφορο πεδινό τοπίο αποκαλύπτεται σταδιακά τις τελευταίες δεκαετίες μία σπουδαία μακεδονική πόλη, η αρχαία Μίεζα.
Αποτελούσε πόλη της Βοττιαίας (περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας στα βόρεια και βορειοδυτικά του Θερμαϊκού κόλπου. Την κατοικούσε το θρακικό προελληνικό φύλο των Βοττιαίων. Κατά τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους, με την άφιξη των Μακεδόνων, μετανάστευσαν σε τμήμα της δυτικής Χαλκιδικής που ονομάστηκε Βοττία).
Παρά τη βεβαιωμένη ύπαρξη πρωϊμότερων οικισμών, ήδη από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, η περιοχή γνωρίζει τη μεγαλύτερη της ακμή στους ελληνιστικούς χρόνους. Τα διάσπαρτα αρχαιολογικά κατάλοιπα από την ευρύτερη περιοχή της Μίεζας φανερώνουν μία δυναμική μακεδονική πόλη, που αναπτύσσεται ιδιαίτερα στους χρόνους των Μακεδόνων βασιλέων, αλλά συνεχίζει να ευημερεί και στους μετέπειτα αιώνες.
Τα πιο γνωστά στο ευρύ κοινό και τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία της είναι οι λαμπροί μακεδονικοί τάφοι των Λευκαδίων.
Πηγές: Έθνος, Υπουργείο Πολιτισμού & Τουρισμού
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου