Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Τα σκυλιά της Ανταρκτικής ''αναγνωρίζονται'' 100 χρόνια μετά / Antarctic dogs get recognition 100 years later


Με καθυστέρηση ενός αιώνα αποδίδονται οι πρέπουσες τιμές στους σκύλους, αλλά και στα άλογα πόνι, που σήκωσαν όλο το βάρος της επικής κατάκτησης του Νότιου Πόλου το 1911-12. Τα ονόματά τους αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν ως τοπωνύμια στη αεροναυτική χαρτογράφηση της Ανταρκτικής, δίπλα σε εκείνα των εξερευνητών και των επιστημόνων που πρωταγωνίστησαν στις αποστολές.

Στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ού αιώνα ο ανταγωνισμός ανάμεσα στον Νορβηγό Ρόαλντ Αμούντσεν (Roald Engelbregt Gravning Amundsen) και στον Βρετανό Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ (Robert Falcon Scott) ήταν σφοδρός για το ποιος θα πατούσε πρώτος το πόδι του στον Νότιο Πόλο- πολλοί τον παρομοιάζουν με τον ανταγωνισμό για την κατάκτηση του Διαστήματος στη δεκαετία του '60. Τελικά η ομάδα του Αμούντσεν έφθασε πρώτη στις 14 Δεκεμβρίου 1911, πέντε εβδομάδες νωρίτερα από εκείνη του Σκοτ (από την οποία δεν επέζησε κανείς).

Εν όψει των 100 ετών από την κατάκτηση του Νότιου Πόλου, αρχίζει αυτή την εβδομάδα- μαζί με την άνοιξη στο νότιο ημισφαίριο- η ονοματοδοσία στους αεροναυτικούς χάρτες τους οποίους χρησιμοποιούν τα αεροσκάφη που κάνουν τη διαδρομή από τη Νέα Ζηλανδία ως τον Σταθμό Μακ Μέρντο (McMurdo) στην Ανταρκτική. Ένδεκα σημεία θα πάρουν τα ονόματα των ''χάσκι της Γροιλανδίας'' (Greenland dogs), τα οποία έσερναν τα έλκηθρα των Αμούντσεν- όπως Χέλγκε, Μίλιους και Ουρόα- και των πόνι από τη Μαντζουρία και τη Σιβηρία που συνόδευαν τον Σκοτ- όπως Τζίμι Πιγκ, Μπόουνς και Νόμπι.

Ο ''Αεροναυτικός Χάρτης για την Εκατονταετηρίδα των Αμούντσεν-Σκοτ'' (Amundsen-Scott Centennial Aeronautical Chart) αποτελεί την κορύφωση της διετούς προσωπικής εκστρατείας του αμερικανού συνταγματάρχη Ρόναλντ Τζ. Σμιθ (Ronald J. Smith), πρώην διοικητή της ''Επιχείρησης Βαθιά Κατάψυξη'', η οποία παρέχει στρατιωτική υποστήριξη στις έρευνες στην Ανταρκτική.

Ο 54χρονος Σμιθ, που θεωρούσε απαράδεκτη την έλλειψη δημόσιας αναγνώρισης για το έργο των ζώων αυτών, δεν κατάφερε να περάσει τα ονόματά τους στον γεωγραφικό χάρτη της πιο νότιας ηπείρου της Γης, γι΄ αυτό έβαλε στόχο τον αεροναυτικό χάρτη.

Η Λιν Κοξ (Lynne Cox), αμερικανίδα συγγραφέας που γράφει ένα βιβλίο για τον Αμούντσεν, βοήθησε τον συνταγματάρχη να συλλέξει τα ονόματα των 52 χάσκι που ξεκίνησαν μαζί του στις 19 Οκτωβρίου 1911, να ξεχωρίσει εκείνα που έφθασαν στον Νότιο Πόλο και τα ένδεκα που ολοκλήρωσαν το ταξίδι της επιστροφής στις 25 Ιανουαρίου 1912.

Συνήθης πρακτική των εξερευνητών ήταν να θυσιάζουν μερικά σκυλιά για να δώσουν το κρέας τους στα υπόλοιπα, και ενίοτε να φάνε και οι ίδιοι. Ο Σκοτ βασίστηκε όχι μόνο σε σκύλους αλλά και σε μηχανικά έλκηθρα και πόνι. Τα μηχανικά έλκηθρα ξέμειναν σύντομα, ενώ τα πόνι δεν αποδείχτηκαν αρκετά ικανά για τη σκληρή αποστολή και θυσιάστηκαν καθ΄ οδόν προς τον πόλο.


English version
Late by almost a century, cartographic immortality is being accorded the dogs and ponies who bore much of the burden, and in most cases gave their all, in the 1911-12 race between the Norwegian Roald Amundsen and the Englishman Robert Falcon Scott to be the first to reach the South Pole.

The frozen poles, south and north, were the outer space of that day, a mystery and a challenge, and getting there first had fired up personal and national rivalries not unlike those in the race to the Moon in the 1960s. Amundsen’s team got to the South Pole first, by five weeks. Scott and his men starved and froze to death on their return trek. In death Scott was hailed the hero, long eclipsing Amundsen in romanticized history.

Today’s map of Antarctica is sprinkled with the names of the two of them and other explorers and scientists, affixed to plateaus and valleys, seas and ice shelves. Even their benefactors and other notables, including now obscure European royalty, are acknowledged. But nowhere is there a tip of the hat to the canine and equine contributions, which historians and polar experts agree were, in the case of the dogs at least, indispensable in early Antarctic discovery.

Beginning this week, as aircraft resume supply runs in what passes for springtime after the bitter austral winter, aeronautical maps of the primary route used by all air traffic between New Zealand and McMurdo Station in Antarctica will bear names of 11 of Amundsen’s sledge dogs and Scott’s ponies.

Navigation waypoints on this highway in the sky will honor, among others, Helge, Mylius and Uroa (Greenland dogs of Amundsen’s) and Jimmy Pigg, Bones and Nobby (Scott's Manchurian and Siberian ponies). Several of the animals’ names have been modified to conform to the standard five-letter format for the waypoints, where at intervals of a few hundred miles pilots must report by radio to air traffic controllers their time of arrival, position and weather conditions.

But for Col. Ronald J. Smith, an Air Force navigator and former commander of ''Operation Deep Freeze'', the military arm supporting Antarctic research, the Amundsen-Scott Centennial Aeronautical Chart is the culmination of a two-year personal campaign to make amends for the lack of public recognition of the animals’ role in the race to the pole.

Then Lynne Cox, an American author who is writing a book on Amundsen, helped the colonel compile the names of the 52 dogs that Amundsen started out with on Oct. 19, 1911, identifying the ones that reached the pole and the 11 that survived to the end. While in Norway, Ms. Cox worked with archivists to determine the fate of those that did not and to screen the abbreviated versions of the names to catch any that might be off-color, silly or too similar to other waypoint names on international maps.


Sources: To Vima, The New York Times

Photo of the Day - Δωδεκάνησα, Πάτμος - Χώρα

© 2010 epirotica

Δωδεκάνησα, Πάτμος - Χώρα
 

Ανακάλυψη ιερού αφιερωμένου στον Μίθρα στην Ανζέρ της Γαλλίας / Discovery of a sanctuary dedicated to Mithra at Angers, France



Το πρώτο Μιθραίο της Δυτικής Γαλλίας βρέθηκε στην πόλη Ανζέρ (Angers), της περιφέρειας του Λίγηρα. Το ιερό εντοπίστηκε σε θέση αστικού χαρακτήρα, έκτασης 9 στρεμμάτων που ανασκάπτεται από αρχαιολόγους του Εθνικού Ινστιτούτου Σωστικών Αρχαιολογικών Ερευνών (Ι.Ν.R.A.P.).

Πρόκειται για έναν ορθογώνιο σπηλαιώδη χώρο όπου σώζεται θολωτή οροφή διακοσμημένη με άστρα. Στο χώρο σώζονται τμήματα κιόνων, σπαράγματα από γλυπτά, καθώς και βάθρα που στήριζαν αγάλματα ή χρησίμευαν ως βωμοί. Σκηνές σε χαμηλό ανάγλυφο που βρέθηκαν στο χώρο δείχνουν το θεό Μίθρα να σκοτώνει ταύρο – μια τυπική σκηνή της λατρείας – και δαδοφόρους λατρευτές. Το ιερό διέθετε κι έναν προθάλαμο όπου οι πιστοί μπορούσαν να ντυθούν κατάλληλα πριν την έλευσή τους στον κυρίως τμήμα. Κινητά ευρήματα που βρέθηκαν στο χώρο περιλαμβάνουν ζωόμορφο αγγείο, ανθρωπόμορφους λύχνους με Νούβιες φιγούρες, 200 νομίσματα, πόρπη με σταυρό, καθώς και τμήμα κεραμικού αγγείου με αφιέρωση ''στον ανίκητο θεό Μίθρα''. Οστά κόκκορα που επίσης εντοπίστηκαν, υποδηλώνουν σειρά τελετουργικών γευμάτων και θυσιών που είχαν πραγματοποιηθεί στο χώρο, ο οποίος φαίνεται ότι άκμασε τον 3ο αι. μ.Χ.

Αφιέρωση στα Ελληνικά
Dedication in Greek

Η μυστηριακή λατρεία του ινδοπερσικού θεού Μίθρα απευθυνόταν κυρίως σε άνδρες. Μετά την υιοθέτησή της από εξέχοντα μέλη της ρωμαϊκής κοινωνίας, εξαπλώθηκε στα στρατεύματα της Αυτοκρατορίας. Για το λόγο αυτό, τα ιερά του θεού απαντώνται σε περιοχές των συνόρων του ρωμαϊκού κράτους όπου είχαν εγκατασταθεί λεγεώνες (Βρετανία, Δαλματία, παραδουνάβιες περιοχές, Β. Αφρική). Αν και δεν θεωρείτο κρατική λατρεία, ο Μιθραϊσμός δεν πολεμήθηκε καθώς δεν εναντιωνόταν στη λατρεία του αυτοκράτορα. Ως ιδιωτική λατρεία όμως θεωρήθηκε ως αντιστάθμισμα στα όσα προσέφερε ο Χριστιανισμός – με τον οποίο έχει πολλές ιδεολογικές ομοιότητες – και άρα εμπόδιο στην εξάπλωσή του. Για το λόγο αυτό, ο Μίθρας παρουσιάστηκε ως ενσάρκωση του διαβόλου από τους Χριστιανούς συγγραφείς και η λατρεία του απαγορεύτηκε τελικά από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄ το 392.

Όσο για το ιερό της Angers, φαίνεται να ακολούθησε τη μοίρα της λατρείας που εξυπηρετούσε. Ίχνη φωτιάς καθώς και το κατεστραμμένο πρόσωπο του Μίθρα στο ανάγλυφο της ταυροκτονίας μαρτυρούν το βίαιο τέλος των λατρευτικών πρακτικών στο χώρο.

Ανθρωπόμορφη λύχνος (Κεφαλή Νούβιου)
Anthropomorphic oil lamp (Head of a Nubian)

English version
The excavation of the site of the former Clinique Saint-Louis at Angers, France, curated by the State (Regional Archaeological Service, Pays de-la-Loire), is being carried out by a team of I.N.R.A.P. archaeologists. This site covers an area of 9,000 square metres. At present, the vestiges of a sanctuary dedicated to the worship of Mithra, a god of Indo-Iranian origin is being brought to light.

Mithraism was probably introduced into the Empire by Roman soldiers and eastern merchants and spread at the end of the 1st century A.D. This cult of mysteries, reserved to men, attracted first of all the Èlites, then spread to all layers of society. Competing with Christianity it was strongly combated and finally banned by Emperor Theodosius in 392 A.D.

The mithræum
At least as early as the 3rd century A.D, a rectangular excavated building was installed to the northwest of the site. Its architecture is that of a mithræum, an edifice dedicated to the cult of Mithra. These temples appear as small vaulted shrines in which banquets and sacrifices in honour of Mithra took place.

Their painted vault is generally decorated with a starred sky. At Angers, drums of columns, or perhaps bases of altars, emerge. Sanctuaries dedicated to the god always include a low relief showing the divinity with his Phrygian bonnet. Sent by the supreme god he cuts the throat of a bull, symbol of evil, whose blood gives birth to new life. The excavation of the antique remains of the rue René Brémont today reveals elements of these painted statues: fragments of a low-relief of the god Mithra with notably elements of dadophoroi (torch bearers) and of the miles (lance bearer), associated with rich 4th century A.D. goods.

The goods of the mithræum
Many coins (about 200) and pottery fragments, as well as intact oil lamps, fragments of a rare terracotta chandelier with Nubian figures, a bronze cruciform fibula characteristic of 4th century functionaries, animal remains dominated by cockerel bones (a favoured dish of cultic banquets), an exceptional zoomorphic vase with handles largely conserved, are scattered inside and around the temple.

Αφιέρωση στον θεό Μίθρα σε αγγείο (3ος αι. μ.Χ.)
Dedication to the god Mithra on a vase (3rd cent. A.D.)

On a sigillated ceramic beaker made in the workshops of Lezoux (Puy-de-Dôme) there is a dedication, engraved before firing, offered by a certain Genialis in the first half of the 3rd century A.D. ''†: ´ DEO†[INVIC]TO MYTRH[AE]…/…]VS GENIALIS CIVES MA […]VS EXVOTO D[†…/…]RIBVS OMNIS LOCO OMNIS (…)† †: ´†To the unvanquished Mithra, ,]us Genialis , citizen of … has offered an ex-voto (this vase)†''.

A fragment of worked freestone, decorated with palmettes, has a cartouche with a four-line inscription in Greek that has been in part deciphered. It indicates a dedication by a certain Theophilos of eastern origin for the benefit of Retituitos, a name of Gallic consonance.

The richness of the findings, the conservation of the vestiges, the importance of epigraphy, the absence until now of a discovery of any mithræa in the west of France, offer to the I.N.R.A.P. archaeologists perspectives of original research concerning the fields of archaeology, of art history and of religions.

This discovery opens new perspectives for the history of Angers and early Christianisation in the fourth century. After Bordeaux, Strasbourg, Biesheim, Septeuil, Tirlmont (Belgium), Martigny (Switzerland), Rome and Ostia, Angers henceforth takes its place in the limited inventory of the mithræa known in Western Europe.


Πηγές / Sources: Heritage Key, I.N.R.A.P.
Photos: © Hervé Patier / I.N.R.A.P.

Αρχαιοελληνικά χειρόγραφα στο Διαδίκτυο από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη / Greek Manuscripts Online at the British Library

Ψηφιακά 280 αρχαιοελληνικά χειρόγραφα

Τα ψηφιοποιημένα πια χειρόγραφα, που αποτελούν περισσότερο από το ένα τέταρτο της συλλογής των 1.000 ελληνικών χειρογράφων, των 3.000 παπύρων και των πρώιμων εκτυπώσεων της βιβλιοθήκης, είναι ελεύθερα διαθέσιμα στην ιστοσελίδα www.bl.uk/manuscripts από την ιστοσελίδα της Βρετανικής Βιβλιοθήκης.

Το περιεχόμενο των χειρογράφων εκτείνεται από τη λογοτεχνία έως την ιστορία, την επιστήμη, τη θρησκεία, τη φιλοσοφία και την τέχνη της Ανατολικής Μεσογείου, που καλύπτουν ένα χρονικό φάσμα από τα κλασικά χρόνια ως το Βυζάντιο. Ανάμεσα στα ψηφιοποιημένα χειρόγραφα βρίσκεται το Ψαλτήρι του Θεόδωρου που γράφτηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1066 και οι Μύθοι του Αισώπου γραμμένοι από τον Βαβρία (ή Βάβριο) που ανακαλύφθηκαν το 1842 στο Άγιον Ορος.
''Αυτό είναι ακριβώς ό,τι προσδοκούμε όλοι από τη νέα τεχνολογία, αλλά τόσο σπάνια παίρνουμε'', δήλωσε η Μέρι Μπερντ (Mary Beard), καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ (University of Cambridge) σχετικά με την πρωτοβουλία.

''Ανοίγει μια πολύτιμη πηγή πληροφοριών σε όλους -από τους ειδικούς έως αυτούς που έχουν μια περιέργεια- οπουδήποτε στον κόσμο, δωρεάν''. Τη σπουδαιότητα του ανοίγματος του αρχαίου κόσμου σε όλο τον σύγχρονο επισήμανε και ο επιμελητής της Βιβλιοθήκης, Σκοτ Μακ Κέντρικ τονίζοντας ότι το Λονδίνο είναι ακριβό μέρος για να περνάς την ώρα σου μελετώντας στα ξεθωριασμένα μικροσκοπικά ελληνικά χειρόγραφα ή στις εκατοντάδες σελίδες περγαμηνών.

''Στο κάτω κάτω δεν μπορούν όλοι οι μελετητές να αντέξουν οικονομικά να έρθουν εδώ για βδομάδες και για μήνες. Η μεγάλη ατραξιόν του διαδικτύου είναι η ικανότητα να το κάνεις στο γραφείο σου, όποτε θέλεις και χωρίς χρήματα''. Η Βρετανική Βιβλιοθήκη διαθέτει μεταξύ άλλων στο διαδίκτυο σχέδια του Λεονάρντο ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci), τον Σιναϊτικό Κώδικα και εφημερίδες του 19ου αιώνα, ενώ το 2012 θα δημοσιευτούν σε ψηφιακή μορφή 250 έγγραφα επιπλέον.


English version
The British Library in London has posted over a quarter of its Greek manuscripts, equating to more than 280 volumes, online, the latest step toward digitizing important ancient documents.

The manuscripts, freely available online at www.bl.uk/manuscripts, are part of what the library calls one of the most important collections outside Greece for the study of more than 2,000 years of Hellenic culture.

The library holds a total of over 1,000 Greek manuscripts, over 3,000 Greek papyri and a comprehensive collection of early Greek printing.

They contain information for scholars working on the literature, history, science, religion, philosophy and art of the Eastern Mediterranean in the Classical and Byzantine periods.

"This is exactly what we have all hoped for from new technology, but so rarely get", said Mary Beard, professor of classics at the University of Cambridge. "It opens up a precious resource to anyone -- from the specialist to the curious -- anywhere in the world, for free".

Highlights of the digitized manuscripts include the highly illustrated Theodore Psalter produced in Constantinople in 1066 and Babrius's fables, discovered on Mount Athos in 1842, which contains 123 Aesopic fables and was corrected by the great Byzantine scholar Demetrius Triclinius.

The initiative, funded by a grant from the Stavros Niarchos Foundation, is the latest by the library to make ancient, fragile and rare documents available to a wider public.

Other digital projects include a 16th century notebook by Leonardo Da Vinci and the 4th century Codex Sinaiticus, containing the earliest surviving copy of the complete New Testament.

Πηγές / Sources: Ethnos, Reuters

Έκθεση ''Ηρωες: Θνητοί και μύθοι στην αρχαία Ελλάδα'' στη Νέα Υόρκη / Exhibition ''Heroes: Mortals and Myths in Ancient Greece'' in New York


Ήρωας ήταν στην αρχαιότητα ο Ηρακλής, ήρωας ήταν και ο Αχιλλέας ή ο Οδυσσέας και η σημασία της λέξης είχε τόση δύναμη ώστε να φθάσει ως τη σύγχρονη εποχή και σε διεθνές επίπεδο, κρατώντας μάλιστα την αρχική προέλευσή της, την αρχαία ελληνική γλώσσα. Ποια είναι όμως η εικόνα που έχουν οι άνθρωποι σήμερα για τους ήρωες;

Μια έκθεση που εγκαινιάζεται στις 5 Οκτωβρίου 2010 στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Υόρκης αποσκοπεί στην αναπαράσταση της ζωής, της μοίρας και του νοήματος των πρώτων ηρώων και ηρωίδων. Ο τίτλος της είναι ''Ήρωες: Θνητοί και μύθοι στην αρχαία Ελλάδα'' και συγκεντρώνει περισσότερα από 90 εξαιρετικά έργα τέχνης της Αρχαϊκής, Κλασικής και Ελληνιστικής περιόδου (6ος-1ος αιώνας π.Χ.) από συλλογές των Η.Π.Α. και της Ευρώπης.

Από αρχιτεκτονικά γλυπτά μεγάλης κλίμακας ως διακοσμημένα κεραμικά αντικείμενα και μικρογραφίες εγχάρακτων πολύτιμων λίθων περιλαμβάνονται σε αυτή την έκθεση, που δείχνει πώς οι αρχαίοι έλληνες ήρωες γίνονταν αντιληπτοί και πώς λειτούργησαν ως πρότυπα. Διερευνά εξάλλου την ανθρώπινη ανάγκη για ύπαρξη ηρώων ως προτύπων τόσο στη ζωή όσο και στις τέχνες ενός από τους αρχαιότερους πολιτισμούς - του ελληνικού- και με τη μεγαλύτερη ιστορικά επιρροή στους συγχρόνους του.

Ανάμεσα στα σημαντικότερα εκθέματα περιλαμβάνονται ένα χάλκινο κορινθιακό κράνος (700-500 π.Χ.), ένας μελανόμορφος αμφορέας που απεικονίζει τον Αχιλλέα και τον Αίαντα να παίζουν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι έξω από την Τροία (τέλη 6ου αιώνα π.Χ.), μελανόμορφος κρατήρας (περ.510 π.Χ.) που απεικονίζει την απόδραση του Οδυσσέα από τη σπηλιά του Κύκλωπα, ένα μαρμάρινο γλυπτό του κορμού ενός ηρωικού αθλητή (ρωμαϊκό αντίγραφο, περ. 430 π.Χ.), ένα γλυπτό μαρμάρινο ανάγλυφο με σκηνές από τον Τρωικό Πόλεμο (πρώτο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ.) και ένα χρυσό περιδέραιο με την προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (περ. 218-235 μ.Χ.).

Κορινθιακό Κράνος, 700-500π.Χ., Χαλκός
Corinthian Helmet, 700–500 B.C., Bronze, The Walters Art Museum
Photo © The Walters Art Museum (Susan Tobin)

Ιnfo
Η έκθεση ''Ήρωες: Θνητοί και μύθοι στην αρχαία Ελλάδα'' έχει διοργανωθεί από το Walters Αrt Μuseum της Βαλτιμόρης των Η.Π.Α. σε συνεργασία με το Frist Center for Visual Αrts του Νάσβιλ, το San Diego Μuseum of Αrt και το Θυγατρικό Κοινωφελές Ιδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης (Η.Π.Α.) και έχει ήδη παρουσιασθεί στα μουσεία αυτά.
Διάρκεια ως τις 3 Ιανουαρίου 2011.
Η είσοδος είναι δωρεάν.

Μαρμάρινη κεφαλή του Πολύφημου, 1ος ή 2ος αι. μ.Χ.
Marble head of Polyphemos, 1st or 2nd cent. A.D.
Museum of Fine Arts, Boston

English version
The age-old figures of Herakles, Odysseus, Achilles and Helen continue to fire the popular imagination today—and so does the concept of heroes, which began with the stories and images of these and other fabled Greek characters.

Yet the very word “hero” has a different meaning in our society than it did in an ancient Greek world that seemed, to its people, to be alive with Greek heroes and heroines. To provide a better understanding of the lives, fates and meanings of the first heroes and heroines, to explore the inherent human need for heroes and to give audiences an opportunity to measure their own ideas of heroes against the ideas represented by a wealth of extraordinary Classical Greek artworks, the Onassis Cultural Center in Midtown Manhattan presents the exhibition ''Heroes: Mortals and Myths in Ancient Greece'', on view from October 5, 2010 to January 3, 2011. Admission is free.

Heroes brings together more than ninety exceptional artworks focusing on the Archaic, Classical and the Hellenistic period (6th – 1st century B.C.), drawn from collections in the United States and Europe. Through these objects, which range from large-scale architectural sculptures to beautifully decorated pottery and miniature carved gemstones, the exhibition shows how the ancient Greek heroes were understood and how they served as role-models. It also explores this human need for heroes as role models through the arts of one of the oldest and most influential civilizations in history. 

''People today think of the Greek heroes and heroines as great fictional characters invented by poets and storytellers'', stated Ambassador Loucas Tsilas, Executive Director of the Onassis Foundation (U.S.A.). ''But to the ancient Greeks, these were real men and women who had lived, died and then somehow transcended death. On behalf of the Foundation, we are proud to present Heroes: Mortals and Myths in Ancient Greece, exploring the original concept of heroism through a presentation of outstanding works of art that span more than six centuries''.

Ηρακλής ως Νέος, Μαρμάρινο ρωμαϊκό αντίγραφο ελληνιστικού πρωτοτύπου, 1ος-2ος αι. μ.Χ.
Herakles as a Youth, 1st–2nd cent. A.D., Roman copy after a Hellenistic original, Marble, Staatliche Museen zu Berlin
Photo © Bildarchiv Preussischer Kulterbesitz  Art Resources, N.Y.

Highlights of the exhibition include a bronze Corinthian helmet from 700-500 B.C. (The Walters Art Museum); black-figure amphora depicting Achilles and Ajax playing a board game outside Troy (late sixth century B.C., Royal Ontario Museum); a black-figure column krater (c. 510 B.C.) depicting Odysseus escaping from the cave of the cyclops Polyphemos (Badisches Landesmuseum Karlsruhe); a marble sculpture of the torso of an heroic athlete (Roman copy after an original by Polykleitos, c. 430 B.C., The Walters Art Museum); a sculpture of Herakles as a beardless youth, based on a Hellenistic model (first or second century A.D., Staatliche Museen zu Berlin); a marble sculpture of the head of Polyphemos (first or second century A.D., Museum of Fine Arts, Boston); a marble relief sculpture of scenes from the Trojan War (first half of the first century A.D., The Metropolitan Museum of Art); and a gold medallion with the bust of Alexander the Great (c. 218-235 A.D., The Walters Art Museum).

The first section of the exhibition, ''Heroes in Myth'' presents objects depicting moments in the life cycles of four major figures—Herakles, Achilles, Odysseus and Helen—suggesting the complexities inherent in the ancient Greek concept of heroism. Although common motifs emerge, such as the extraordinary parentage and births of the heroes, the remarkable deeds they accomplished in early youth and their frequently troubled experiences in marriage, the character traits, struggles and deaths of these four figures were distinctly different. Perhaps the quality that most strongly links them all, in the words of contributing scholar Corinne Ondine Pache, is their ''becoming immortalized after death''.

The second section of the exhibition, ''Heroes in Cult'' expands on the belief in the hero’s survival after death by illuminating the ancient Greek practice of worshiping heroes at local shrines. Heroes were regarded ''as founders, protectors, healers or helpers, but also as dangerous and haunted revenants who had to be appeased'', writes the curator of the exhibition Dr. Sabine Albersmeier. ''The Greeks held festivals in their honor, performed rituals and sacrifices, gave them offerings and asked for favors such as protection, fertility or healing in return''. Documenting the practice of hero worship are objects including votive reliefs, votive offerings and grave monuments.

The third section, ''Heroes as Role Models'' brings the exhibition closer to our modern ideas of heroism by exploring how ancient Greek warriors, athletes, musicians and rulers modeled their behavior, and sometimes their images, on heroes. Objects on view range from black-figure vase paintings of soldiers and racing jockeys to coins bearing the images of kings dressed as Herakles.


Πηγές / Sources: To Vima, Onassis Cultural Center

Εντυπωσιακά χρυσά ευρήματα στην Αρχαία Ελεύθερνα στην Κρήτη

Οι αρχαιολόγοι ερισυνέλεξαν 2.984 χρυσά ελάσματα καθώς και ένα μοναδικό κόσμημα
Ένα ''πολύχρυσο'' σάβανο ήταν το φετινό εντυπωσιακό εύρημα του καθηγητή Νικόλαου Σταμπολίδη στην αρχαία Ελεύθερνα της Κρήτης. Μαζί, ένα κόσμημα μοναδικής ομορφιάς, μια θεά-μέλισσα-άνθος. Τρεις χιλιάδες χρυσά ελάσματα συγκροτούσαν το πρώτο. Το δεύτερο είναι μόλις 2-3 εκατοστά, αλλά εξίσου τεράστιο ως προς τη μοναδικότητα και τη σημασία του.

Μία από τις τελευταίες μέρες της ανασκαφικής περιόδου, η σκαπάνη έφερε στο φως τάφο με ένα μεγάλο πιθάρι. Στο εσωτερικό του πιθαριού, δυο σκελετοί, μιας γυναίκας περί τα 25- 27 και ενός αγοριού περί τα 17. Το χώμα ήταν διάσπαρτο από χρυσά ελάσματα.

Οι αρχαιολόγοι περισυνέλεξαν 2.984 χρυσά ελάσματα και θα προσπαθήσουν να ανασυστήσουν το ύφασμα που τύλιγε τους νεκρούς (λευκό, από λινάρι ή μαλλί λέει ο κ. Σταμπολίδης) και τα σχέδια με το χρυσό που είχαν ραφτεί επάνω του σαν πλάκες.

Οι βελονιές είναι πάντως ευδιάκριτες, και προσθέτουν συγκίνηση στο εύρημα. Τα φύλλα σχηματίζουν ανάμεσά τους κύκλους, ρόμβους, τετράγωνα και κάτι που μοιάζει με περίτμητες μορφές. Επίσης, ήταν ευδιάκριτος ένας μικρός σκαραβαίος. Αλλωστε ο χρυσός είναι ή αιγυπτιακής προέλευσης ή μικρασιατικής. Μια πλάκα 800 κιλών κρατούσε την είσοδο κλειστή για 27 αιώνες. Από το 680- 670 π.Χ. οπότε και ετάφησαν οι νεκροί, μέχρι σήμερα, κανείς και τίποτα δεν τάραξε την ησυχία τους. Εκτός από τα νερά, που μετακίνησαν τα κτερίσματα.

Περίοπτη θέση ανάμεσα στα τελευταία κατέχει ένα κόσμημα, που από πίσω θυμίζει κρινάκι. Από μπροστά, όρθιο έχει τη μορφή γυναίκας - πιθανώς θεάς. Δαιδαλική κεφαλή με φενάκη (περούκα) χέρια-στήμονες που κρατούν τους μαστούς και φτερά με λουλούδια. Στην αντιστροφή του, η θεά εξαφανίζεται και εμφανίζεται ένα άνθος. Ενας ''γρύλος'' όπως τον λένε στην Κρήτη. Πολύσημο.

Ο κ. Σταμπολίδης το συνδέει με τον θησαυρό του Κροίσου αλλά και με το περιδέραιο της Εφεσίας Αρτέμιδος. Πρέπει να μελετήσει όμως τα ευρήματα επισταμένως για να πει τι είδους ταφή έχουμε στον συγκεκριμένο τάφο της Ορθής Πέτρας. Οι συνεργάτες του Εύα Μητάκη, Νίκος Μαραγκουδάκης και Κατερίνα Σκουρλή τον βοηθούν στο δύσκολο έργο του.


386 χάντρες
Τριακόσιες ογδόντα έξι χάντρες από ήλεκτρο, φαγεντιανή, ορεία κρύσταλλο, αμέθυστο, κορνεόλι κ.ά. βρέθηκαν μέσα στον ταφικό πίθο. Επίσης, μια σιδερένια πόρπη στην οποία διασώθηκε μέρος από το ύφασμα που συγκρατούσε.

Πηγή: Έθνος

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Ανακαλύφθηκε πρωτότυπο ελληνιστικό άγαλμα στην Πλατιάνα Ηλείας


Ένα άγαλμα, μια γυναικεία μαρμάρινη κεφαλή, ένθετη σε ενδεδυμένο άνω κορμό από πωρόλιθο συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ευρήματα που αποκαλύφθηκαν σε μνημειώδη ελληνιστικό τάφο στη Ν.Δ. Πλαγιά της Πλατιάνας στην Ηλεία.

Τα ευρήματα αυτά ρίχνουν φως στον τρόπο ζωής και τα έθιμα ταφής των κατοίκων της περιοχής κατά τον 4ο και 3ο αι. π.Χ. Στις ανατολικές υπώρειες της ακρόπολης της Πλατιάνας (θέση ''Αλώνι Μπολιάρη'') ερευνήθηκε ναόσχημο κτίσμα, το οποίο απέδωσε λίγα ευρήματα, αλλά προφανώς εντάσσεται σε περιοχή με δημόσια ιερά κτίσματα της ακρόπολης αυτής, η οποία δεν έχει ακόμη ερευνηθεί συστηματικά.

Τα παραπάνω είναι μερικά από τα ευρήματα των ανασκαφών της Ζ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Ολυμπίας το 2009, που ανακοινώνει απόψε η προϊσταμένη της κ. Γία Χατζή.

Επίσης μεγάλος μυκηναϊκός τάφος αποκαλύφθηκε σε μικρή απόσταση από τα όρια του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου Βαρθολομιού (θέση ''Κατσίβερη'').

Στο πλαίσιο των αρδευτικών εργασιών του Δήμου Ανδραβίδας (θέση ''Αγ. Νικόλαος'') ερευνήθηκε αποθέτης της ύστερης αρχαιότητας (3ος-4ος αι. μ.Χ.). Ημικυκλικό στηθαίο στο οποίο κατέληγε πήλινος αγωγός μεταφοράς ύδατος αποκαλύφθηκε στην περιοχή ''Παλιώλενα'' (θέση ''Βρύσες''). Δύο νέοι θαλαμωτοί τάφοι ερευνήθηκαν στο γνωστό μυκηναϊκό νεκροταφείο του Μάγειρα (περιοχή Ολυμπίας).

Τέσσερις ταφικοί πίθοι σχετικά μεγάλων διαστάσεων αποκαλύφθηκαν μετά από σύντομη σωστική ανασκαφική έρευνα πλησίον της πόλης Κρέστενας. Το λίθινο βάθρο λατρευτικού αγάλματος άγνωστης προς το παρόν θεότητας ή ήρωα αποκαλύφθηκε πλήρως στα Περιβόλια Φιγαλείας, ενώ στον προαύλιο χώρο της Ι.Μ. Αγίου Αθανασίου Κουρούτος (Κουρούτα Αμαλιάδας) κατά τη διάρκεια σωστικής ανασκαφικής έρευνας ήλθε στο φως λουτρικό συγκρότημα ρωμαϊκών, πιθανόν, χρόνων.

Στα επιστημονικά προγράμματα συνεργασίας της Εφορείας συγκαταλέγονται το συνεχιζόμενο ερευνητικό πρόγραμμα μελέτης τοπογραφίας των αρχαίων τριφυλλιακών πόλεων, το νέο ερευνητικό πρόγραμμα στον Κακόβατο Τριφυλλίας, το ανασκαφικό κι ερευνητικό έργο στην Ιερή Άλτι (υπό την αιγίδα του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών).

Παράλληλα η Εφορεία συνέταξε μελέτες για την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων Φιγαλείας, Κάτω Σαμικού, του λουτρικού συγκροτήματος Σκαφιδιάς και του μυκηναϊκού νεκροταφείου Αγίας Τριάδας.

Τέλος συνεχίστηκε η εκπαιδευτική δράση και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις της Εφορείας. Σε συνεργασία με την 6η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων ολοκληρώθηκε η σύνταξη των κειμένων και του εποπτικού υλικού που θα πλαισιώνει τα αρχαιολογικά ευρήματα του Μουσείου Πύργου.

Αρχαία Ακρόπολη Πλατιάνας

Αρχαιολογικός χώρος Πλατιάνας
Ο ερειπιώνας της αρχαίας πόλης (Τυπανέαι ή Αίπυ), καταλαμβάνει λόφο του όρους Λαπίθας στα νότια του χωριού Πλατιάνα (επαρχία Ολυμπίας).

Η οχυρωμένη, ελλειπτική και μακρόστενη πόλη (μέγιστου μήκους 600μ., πλάτους 200μ.) περιβάλλεται από μία σειρά τειχών, πιθανώς του 4ου ή 3ου αιώνα π.Χ. που σώζονται στο σύνολό τους σε πολύ καλή κατάσταση (σε ορισμένα σημεία γύρω στα 5μ. ύψος). Διαθέτει τρεις μεγάλες πύλες στα Β.Δ., Ν.Δ. και Α., όπου είναι η κύρια πύλη, καθώς και αρκετούς αμυντικούς πύργους, κυρίως ορθογώνιας αλλά και τραπεζιόσχημης κάτοψης. Τα τείχη έχουν κτιστεί από ογκόλιθους κατά το πολυγωνικό σύστημα τοιχοδομίας.

Υποδιαιρείται σε 8 βαθμιδωτά άνδηρα (επίπεδες επιφάνειες), που συγκρατούνται από αναλημματικούς τοίχους, κτισμένους κατά το τραπεζοειδές ή ορθογώνιο σύστημα τοιχοποιίας. Σε ένα από τα άνδηρα αυτά υπάρχει θέατρο του οποίου σώζεται τμήμα της σκηνής και του κοίλου, ενώ σε άλλα διακρίνεται α) η "Ακρόπολη", β) η "Αγορά", με μεγάλη δεξαμενή λαξευμένη στον φυσικό ασβεστολιθικό βράχο και γ) το ανάλημμα του "Ναού". Στο ανατολικό τμήμα υπάρχουν θεμέλια διαφόρων κατασκευών. Πρόκειται μάλλον για σπίτια επιφανών προσώπων.

Η συστηματική ανάδειξη της ακροπόλεως πραγματοποιήθηκε κατά τα έτη 2002-2003 από τη Ζ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Στοιχεία από: Έθνος, Νομαρχία Ηλείας

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Νέο καταναλωτικό δάνειο “Xpress” & άμεση ρευστότητα από την Εμπορική Τράπεζα


Η ανανεωμένη έκδοση του καταναλωτικού δανείου ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καταναλωτών και προσφέρει έως και €15.000 μετρητά ακόμη και την ίδια μέρα, με σταθερή χαμηλή δόση από €18,11 ανά €1.000 δανείου.

Άμεση ρευστότητα μέσα από γρήγορες και απλές διαδικασίες συνεχίζει να προσφέρει στους καταναλωτές η Εμπορική Τράπεζα, με τη νέα αναβαθμισμένη έκδοση του καταναλωτικού δανείου “Xpress”.

Το δάνειο “Xpress” χωρίς εξασφαλίσεις, προσφέρει μετρητά έως και €15.000, ακόμη και την ίδια ημέρα, καθώς και χαμηλή σταθερή δόση για όλη τη διάρκεια του δανείου από €18,11 ανά €1.000 δανείου ανεξάρτητα από τις όποιες επιτοκιακές μεταβολές, για τον καλύτερο οικονομικό προγραμματισμό των δανειοληπτών.

''Πιστοί στη δέσμευσή μας για ουσιαστική στήριξη των ελληνικών νοικοκυριών μέσα από την απρόσκοπτη χορήγηση δανείων και την παροχή ενός ασφαλούς τραπεζικού περιβάλλοντος, και με διαρκή στήριξη του μητρικού μας ομίλου, της Crédit Agricole, συνεχίζουμε προσφέροντας προϊόντα προστιθέμενης αξίας, τα οποία ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των καταναλωτών. Με το νέο καταναλωτικό δάνειο “Xpress” , η Εμπορική Τράπεζα προσφέρει την ιδανική λύση για την κάλυψη έκτακτων προσωπικών και καταναλωτικών αναγκών, καθώς παρέχει άμεση ρευστότητα με γρήγορες διαδικασίες, παράλληλα με μία σειρά πλεονεκτημάτων για τη διευκόλυνση του δανειολήπτη'', δήλωσε ο κ.Marc Hay, Επικεφαλής της Μονάδας Επιχειρηματικής Ανάπτυξης & Μάρκετινγκ της Εμπορικής Τράπεζας.

Επιπλέον, με το δάνειο “Xpress” η Εμπορική Τράπεζα προσφέρει ευελιξία στην αποπληρωμή του δανείου, με τη δυνατότητα παράλειψης έως και δύο δόσεων το χρόνο, ενώ με το δωρεάν πρόγραμμα προστασίας πληρωμής δόσης εξασφαλίζεται η ομαλή εξυπηρέτηση του δανείου σε περίπτωση επαγγελματικής δυσκολίας.

Παράλληλα, η Εμπορική Τράπεζα συνεχίζει να προσφέρει το πρόγραμμα μεταφοράς υπολοίπων από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες, “Τακτοποίηση Xpress”, το οποίο στοχεύει στην υγιή χρηματοδότηση ιδιωτών, προσφέροντας λύσεις για την καλύτερη οργάνωση των οικονομικών τους. Το πρόγραμμα “Τακτοποίηση Xpress” εξακολουθεί να προσφέρει χαμηλή σταθερή δόση, από €13,50 ανά €1.000 δανείου, καθώς και τρίμηνη άτοκη περίοδο χάριτος στην έναρξη του δανείου. Επιπλέον έχει ενισχυθεί με ευελιξίες αποπληρωμής για τη διευκόλυνση των δανειοληπτών.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το νέο προϊόν, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα κατά τόπους Καταστήματα της Εμπορικής Τράπεζας, στην ιστοσελίδα http://www.emporiki.gr/ ή στα τηλέφωνα 801 11 11 247 από σταθερό και 210-650 5000 από κινητό ή από το εξωτερικό.


Πηγή: Emporiki Bank

Πολύ καλός ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π., 3-0 τον Α.Γ.Σ. Αστέρα Τρίπολης


Στην κορυφή της βαθμολογίας βρίσκεται από το βράδυ του Σαββάτου ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π., ο οποίος πιάνοντας εκπληκτική απόδοση επικράτησε του Α.Γ.Σ. Αστέρα Τρίπολης στο κατάμεστο ''Γεώργιος Καραϊσκάκης'' πολύ πιο εύκολα από ό,τι φανερώνει το τελικό 3-0, για την 4η αγωνιστική της Super League.

Με τον Marko Pantelić να σκοράρει για δεύτερο σερί ματς, ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. άνοιξε το σκορ στο 29', διπλασίασε τα τέρματά του στο 62' με τον Fuster και κλείδωσε τη νίκη στο 73' με το αυτογκόλ του Φυτανίδη.

Ο Valverde προτίμησε τον Rommedahl αντί του Φετφατζίδη και δικαιώθηκε. Ο Δανός ήταν εξαιρετικός και μαζί με τον Riera που έπαιζε αριστερά δημιούργησαν τεράστια ρήγματα στους αντιπάλους τους.

Ο Ισπανός έριξε στο ματς τους Dudu Cearense και Ibagaza, αφήνοντας στον πάγκο τον Hurtado, ενώ μπροστά τους έπαιζε ο Fuster και στην κορυφή ο Pantelić. Από την άλλη ο Βλάχος είχε γεμίσει το κέντρο με 5 χαφ και μοναδικός προωθημένος έπαιζε ο Rogerio.
Οι ''ερυθρόλευκοι'' ήταν καταιγιστικοί, έπαιζαν μονότερμα τον Α.Γ.Σ. Αστέρα Τρίπολης, που είχε έναν εξαιρετικό Degra, ο οποίος ευθύνεται για το ότι η ομάδα του δεν διασύρθηκε.

Έπειτα από σωρεία χαμένων ευκαιριών, ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. πήρε κεφάλι στο σκορ με τον Pantelić στο 29', ενώ φάνηκε ότι ο Valverde είχε δουλέψει όλη την βδομάδα στα στημένα, καθώς όλα τα κόρνερ και τα φάουλ εκτελούνταν με κομπίνες.

Εκτός από τα δυο εξτρέμ των γηπεδούχων, εξαιρετικοί ήταν και οι Fuster, Ibagaza που πέρασαν πολλές κάθετες πάσες στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Στον αντίποδα, η ομάδα του Βλάχου δεν μπόρεσε να πιέσει τα χαφ του Ολυμπιακού Σ.Φ.Π., να καταστρέψει την οργάνωση του παιχνιδιού του αντιπάλου, να κλέψει μπάλες και να βγει στην κόντρα.


Στην επανάληψη, ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. δεν έριξε στροφές. Μπήκε με κεκτημένη ταχύτητα και πολιορκούσε συνεχώς την περιοχή του Degra. Ο γκολκίπερ των φιλοξενούμενων ήταν εξαιρετικός και κράτησε το σκορ σε χαμηλά επίπεδα, καθώς οι ευκαιρίες διαδέχονταν η μία την άλλη, ενώ και οι αλλαγές που έκανε οValverde  ήταν πετυχημένες και δεν άλλαξαν την μορφή του αγώνα και το τάιμινγκ των ''ερυθρόλευκων''.

Στο 60' ο Bartolini... φρέναρε με αγκωνιά τον Τοροσίδη, αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη και στο φάουλ που εκτελέστηκε ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. έβαλε τις βάσεις για τη νίκη με το γκολ του Fuster στο 62'. Οι Αρκάδες αν και έμειναν με 10 παίκτες, σκόραραν στο 67', όμως ο Παμπορίδης ακύρωσε λανθασμένα το γκολ για επιθετικό φάουλ του Pulido.

Στο 73' η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, καθώς ο Degra έστειλε με τη γροθιά τη μπάλα στο γόνατο του Φυτανίδη, έπειτα από τη σέντρα του Rommedahl  και η μπάλα κατέληξε στο βάθος της εστίας του για να διαμορφωθεί το τελικό 3-0. Ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. θα μπορούσε να σημειώσει κι άλλα τέρματα, κυρίως από τις εξαιρετικές προσπάθειες του Mirallas Y Castillo, που βρήκε απέναντί του έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα ο οποίος δεν του επέτρεψε να σκοράρει.

Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. πήρε μια άξια νίκη, σκόραρε περισσότερα από ένα γκολ, κάτι που προβλημάτιζε παίκτες και Valverde, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο κι αποζημίωσε τον κόσμο του.


Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. - Α.Γ.Σ. Αστέρας Τρίπολης           3-0 (1-0)
36' Pantelić, 62' Fuster, 73' αυτ. Φυτανίδης


Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (Ernesto Valverde Tejedor): Νικοπολίδης, Παπαδόπουλος Αβρ. (76' Modesto), Mellberg, Raul Bravo, Τοροσίδης, Dudu Cearense,  Ibagaza (84' Φετφατζίδης), Fuster, Riera, Rommedahl, Pantelić (63' Mirallas Y Castillo).

Α.Γ.Σ. Αστέρας Τρίπολης (Ευάγγελος Βλάχος): Degra, Αργυρόπουλος, Φυτανίδης, Bartolini, Urribarri, Bastía, Λαδάκης, 'Rogerio'-Rogerio Gonçalves Martins, Rubil (46' Udoji), Carrera (63' Pulido), Arrache (76' Φορτούνης).

Photos: In Time

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Photo of the Day - Δωδεκάνησα, Πάτμος - Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία

© 2010 epirotica

Δωδεκάνησα, Πάτμος - Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία

Σαν Σήμερα - 1948 - Ιδρύθηκε η εταιρεία Honda Motor Co.


Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1948 o Ιάπωνας μηχανικός Σοϊχίρο Χόντα (Sōichirō Honda) ίδρυσε την ομώνυμη αυτοκινητιστική εταιρεία (Honda Motor Company).

Γιος ενός επισκευαστή ποδηλάτων, ο Χόντα έδειξε από πολύ μικρός την κλíση του στις μηχανές. Επαγγελματικά αρχικά ασχολήθηκε με την κατασκευή μοτοσυκλετών. Το 1949 θα συνεργαστεί για πρώτη φορά με τον Τακέο Φουτζισάβα (Takeo Fujisawa), ο οποίος θα γίνει ''το δεξί του χέρι'', αναλαμβάνοντας την ευθύνη της διαχείρισης των οικονομικών της εταιρίας.


Το 1952 η Honda Motor Co. άρχισε να κατασκευάζει τις δικές της μοτοσυκλέτες. Το 1952 θα κυκλοφορήσει επίσης η Cub, μία μικρή οικονομική μοτοσυκλέτα η οποία θα απογειώσει τις πωλήσεις της εταιρίας.


Στις αρχές του ’60 η Honda επιχειρεί να εισέλθει στο χώρο του αυτοκινήτου και το 1964 έχει επίσημη συμμετοχή στη Formula 1, με σημαντικές επιτυχίες. Το 1968 η εταιρία εγκαταλείπει τους αγώνες ταχύτητας για να επιστρέψει από το 1983 έως το 1992 ως κατασκευαστής κινητήρων.


Σήμερα η εταιρία Honda είναι ο Νο.1 κατασκευαστής μοτοσυκλετών και 9ος μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτοκινήτων.



PhotoBiennale 2010: Η Έκθεση φωτογραφίας ''Τα ρωμαίικα σχολεία της Πόλης'' στην Πτολεμαϊδα


Τα ελληνικά εκπαιδευτήρια της Κωνσταντινούπολης (Μεγάλη Σχολή του Γένους, Ζωγράφειο Λύκειο, Ζάππειο Λύκειο, Κοινοτική Αστική Σχολή Χαλκηδόνας, Αστική Σχολή Βλάγκας, Δημοτικό Σχολείο Γαλατά) αποτελούν το θεματικό πυρήνα της έκθεσης του Πάρι Πετρίδη που παρουσιάζεται στην Πτολεμαΐδα.

Ο δημιουργός έχει καταγράψει με το φακό του τους εσωτερικούς χώρους των επιβλητικών αυτών οικοδομημάτων, τα οποία χτίστηκαν στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα από την τότε ακμάζουσα ελληνορθόδοξη διασπορά.

Από τη μία πλευρά αποτυπώνει τη συμβολή τους στη δημιουργία της συλλογικής συνείδησης του ελληνισμού και από την άλλη τη μεγάλη αισθητική τους αξία. Οι φωτογραφίες αποτελούν μετωπικές λήψεις μεγάλου format και πραγματοποιήθηκαν σε διάστημα ενός έτους (2006 -2007).

Η έκθεση παρουσιάστηκε επίσης στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της PhotoBiennale 2008, στο Παρίσι στο πλαίσιο του Mois de la Photo 2008, ενώ έργα από τη συγκεκριμένη σειρά φωτογραφιών παρουσιάστηκαν στην ομαδική έκθεση ''Time Within Us'' στην Istanbul Modern στην Κωνσταντινούπολη το 2010, στη ''Na Solyanke Gallery'' στη Μόσχα στο πλαίσιο της International Photo Biennale in Moscow 2010 και στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο παράλληλο πρόγραμμα της PhotoBiennale 2010.

Η Έκθεση διαρκεί από 23 Σεπτεμβρίου έως 21 Οκτωβρίου 2010 και φιλοξενείται στην Γκαλερί Έκφραση.


''Τα ρωμαίικα σχολεία της Πόλης'' - Πάρις Πετρίδης
23.09-21.10.2010

Γκαλερί Έκφραση
Βασ. Κωνσταντίνου 41, Πτολεμαΐδα
τηλ. 24630-805 06
http://www.ekfrash.gr/

Ώρες λειτουργίας:
Δε, Τρ, Πα 10.00-14.00 & 18.00-21.00
Τε, Πε, Σα 10.00-14.00

Συνδιοργάνωση: Γκαλερί Έκφραση / ΜΦΘ
Παραγωγή: ΜΦΘ // Courtesy: Γκαλερί AD - Εκδόσεις Άγρα


Πηγή: Το Βήμα

Απολίθωμα 7 εκατομμυρίων ετών ανακαλύφθηκε στην Κρήτη



Ανακαλύφθηκε απολιθωμένο αποτύπωμα ύαινας πιθανώς, σε μια ορεινή περιοχή της Κρήτης, ηλικίας 7 εκατομμυρίων ετών. Στην ίδια αγροτική περιοχή, στις Γούβες Χανίων, όπου σήμερα υπάρχει ο ελαιώνας ενός παραγωγού, βρέθηκαν ίχνη από πατημασιές και άλλων ζώων, και συγκεκριμένα από αρτιοδάχτυλα, μια τάξη οπληφόρων μεγαλόσωμων θηλαστικών. Την εποχή εκείνη η Δυτική Κρήτη ήταν ενωμένη με την Πελοπόννησο και γιγάντια σαρκοφάγα ζούσαν παντού στην άγρια και πυκνή βλάστηση.

Το απολιθωμένο αποτύπωμα της ύαινας βρέθηκε τυχαία από τον ιδιοκτήτη του ελαιώνα πριν από έναν χρόνο και παραδόθηκε σε επιστήμονες του Πανεπιστημίου Πάτρας. Ο λέκτορας Παλαιοντολογίας, του τμήματος Γεωλογίας, Γιώργος Ηλιόπουλος, που το παρέλαβε, θα μιλήσει γι’ αυτό στο 19ο Συνέδριο της Καρπαθο-Βαλκανικής Γεωλογικής Ενωσης, που γίνεται στη Θεσσαλονίκη. ''Το πιο είναι να πρόκειται για μια προϊστορική ύαινα ή κάποιο αιλουροειδές που μας άφησε το αποτύπωμά του. Είναι πάντως η μοναδική πατημασιά σαρκοφάγου ζώου αυτής της ηλικίας που έχει βρεθεί ποτέ στη χώρα μας. Το ζώο πάτησε με το πέλμα του στο έδαφος σε κάποιο τμήμα μαλακού πετρώματος και άφησε το ίχνος του, το οποίο καλύφθηκε στη συνέχεια από χώμα. Αυτό συνέβη πριν από 7 εκατ. χρόνια, τότε που όλα ήταν διαφορετικά στον κόσμο'', αναφέρει ο κ. Ηλιόπουλος.

Ο ελαιοκαλλιεργητής, που βρήκε το κομμάτι του πετρώματος σκάβοντας το χωράφι, διαπίστωσε ότι πάνω του υπήρχε μια πατημασιά, ενώ όταν το... νέο διαδόθηκε και άλλοι αγρότες υπέδειξαν, στην ερευνητική ομάδα που έσπευσε, πατημασιές από άλλα ζώα.

''Για τα υπόλοιπα αποτυπώματα κάνουμε μόνο υποθέσεις, καθώς η έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί. Ετσι υποθέτουμε ότι ανήκουν σε κάποια ομάδα θηλαστικών, αρτιοδάχτυλων, χωρίς όμως να μπορούμε να είμαστε πιο σαφείς, για την ώρα τουλάχιστον'', λέει ο κ. Ηλιόπουλος.

Το απολίθωμα της ύαινας παρουσιάζεται πλέον σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια, ενώ σύντομα θα εκτεθεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κρήτης, αρκετά κοντά στο Γιγάντιο Δεινοθήριο (Deinotherium Giganteum), ένα ζώο που έζησε στο νησί πριν από 9 εκατ. χρόνια και αποτελεί το μεγαλύτερο θηλαστικό της Κρήτης, με ύψος 4,5 μέτρα και μήκος 6,5 μέτρα.

Στην Κρήτη έζησαν επίσης πριν από εκατομμύρια χρόνια νάνοι ιπποπόταμοι, ελέφαντες, γιγάντια ελάφια, καμηλοπαρδάλεις, ιππάρια, ρινόκεροι, ακόμη και κροκόδειλοι.

Στην Επανωμή Θεσσαλονίκης κάποτε ζούσαν... ελέφαντες
Ελέφαντες, άλογα, αλλά και γιγάντιες χερσαίες χελώνες ήταν μεταξύ των μόνιμων... κατοίκων της Επανωμής Θεσσαλονίκης πριν από πολλά πολλά χρόνια.

Απολιθώματα τέτοιων ζώων ηλικίας 3 έως 5 εκατομμυρίων χρόνων παρουσίασε στο ίδιο συνέδριο ο επίκουρος καθηγητής Γεωλογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Κωστόπουλος, ο οποίος σημείωσε πως ''πιο καλά διατηρημένα είναι τα απολιθώματα που βρέθηκαν στο μικρό έμβολο της Επανωμής, όπου εντοπίστηκαν και απολιθώματα πιθήκου ηλικίας 4 εκατομμυρίων ετών''.

Σύμφωνα με τον κ. Κωστόπουλο, τα απολιθώματα των αλόγων δείχνουν ότι ήταν ζώα υγιή, δυνατά, ίσως λίγο μικρότερα σε μέγεθος από τα σημερινά άλογα, ενώ οι ελέφαντες δεν διέφεραν από τον σημερινό αφρικανικό, βάρους περίπου 3 τόνων.

Οι ελέφαντες πάντα προκαλούν δέος στον άνθρωπο με τον όγκο τους, πόσω μάλλον αν αναφέρεται κανείς σε προϊστορικά ζώα γιγάντιων διαστάσεων. Τα μεγάλα οστά τους και οι χαυλιόδοντες έδωσαν την ευκαιρία στους ανθρώπους να πλάσουν μύθους και δοξασίες για γίγαντες, τέρατα, πολέμους με ελέφαντες, κ.ά., ωστόσο η εξέλιξη των ελεφάντων τα τελευταία 60 εκατ. χρόνια είναι εντυπωσιακή και δίνει πολύτιμα στοιχεία για τη γεωλογία, τη βιολογία, το βιοπεριβάλλον και τη γεωμυθολογία.

19ο Συνέδριο Καρπαθο-Βαλκανικής Γεωλογικής Ενωσης
Το 19ο Συνέδριο της Καρπαθο-Βαλκανικής Γεωλογικής Ενωσης (CBGA 2010) ξεκίνησε χθες στη Θεσσαλονίκη και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010, ενώ θα διεξαχθεί στο συνεδριακό κέντρο Ν. Γερμανός της Helexpo.

Το Συνέδριο διοργανώνεται από το Τμήμα Γεωλογίας του Α.Π.Θ. σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών και την Ελληνική Γεωλογική Εταιρεία.

Στη διάρκειά του θα γίνουν πάνω από 500 ανακοινώσεις που αφορούν όλα τα θεματικά πεδία των επιστημών της γης. Η Ελλάδα έχει την προεδρία της Ενωσης τα τελευταία 4 χρόνια, με τον καθηγητή Γεωλογίας του Α.Π.Θ. Γιώργο Χριστοφίδη.

Εκτός από τις επιστημονικές εισηγήσεις, οι ομιλητές έκαναν προτάσεις για τη δημιουργία ενός εθνικού δικτύου γεωπάρκων. Ο γεωλόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, Χαράλαμπος Φασουλάς, ανέφερε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν τρία γεωπάρκα και αυτά είναι το Απολιθωμένο Δάσους Λέσβου, το Φυσικό Πάρκο Ψηλορείτη στην Κρήτη και το Εθνικό Πάρκο Χελμού Βουραϊκού.

''Στόχος μας είναι να κατανοήσει ο κόσμος το ανάγλυφο που έχει σχηματίσει γύρω μας η γη και παράλληλα να αναπτύξουμε τον εναλλακτικό τουρισμό που είναι ο γεωτουρισμός'', δήλωσε ο κ. Φασουλάς.

Πηγή: Έθνος

Συνεχίζεται η αποκατάσταση του Κάστρου των Ιωαννίνων

Ιωάννινα, Κάστρο
© 2010 epirotica

Την ένταξη στο ΕΣΠΑ της β’ φάσης αποκατάστασης των εξωτερικών τειχών του Κάστρου των Ιωαννίνων, ανακοίνωσε η Γ.Γ. Περιφέρειας Ηπείρου Δήμητρα Γεωργακοπούλου-Μπάστα, η οποία επισκέφθηκε τους χώρους και ενημερώθηκε για τα έργα που έχουν γίνει μέχρι τώρα, στο Φετιχέ Τζαμί, στο θησαυροφυλάκιο, στις αποθήκες, στους περιδρόμους των τειχών, και στις στοές στην είσοδο του κάστρου που έχουν μετατραπεί σε εκθεσιακό χώρο.

Ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στο 1,5 εκ.ευρώ και θα γίνουν παρεμβάσεις στα τείχη στο Δυτικό, Βόρειο και Ανατολικό τμήμα του κάστρου και στη Β.Α. Ακρόπολη. Ειδικότερα, θα γίνουν εργασίες, αποκατάστασης της εσωτερικής όψης, αποψίλωσης και καθαρισμού του περιδρόμου του τείχους στο Δυτικό σκέλος, στερέωσης και αποκατάστασης της εξωτερικής όψης των τειχών στο βόρειο σκέλος, αποχωμάτωσης-ανασκαφής στο εσωτερικό των τειχών και αποκατάστασης στην εσωτερική όψη των τειχών του Ανατολικού σκέλους.

Επίσης θα γίνει καθαρισμός, στερέωση και αποκατάσταση του Βυζαντινού πύργου και της πύλης της ΒΑ Ακρόπολης, καθώς και καθαρισμός των σπηλαίων στο ΒΑ σκέλος των τειχών.

Πηγή: Καθημερινή

Au Revoir - ένα Μπαρ-Μνημείο στο Κέντρο της Αθήνας



Βρίσκεται στην Πατησίων από το 1958. Είναι το παλαιότερο μπαρ της Αθήνας, έργο του αρχιτέκτονα Αριστομένη Προβελέγγιου. Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων εξετάζει την ανακήρυξή του σε διατηρητέο χώρο.

Το ''Αu revoir'', με ζωή μισού αιώνα και με ιστορία που γράφτηκε από έναν μεγάλο έλληνα αρχιτέκτονα και συνεχίστηκε από τους διάσημους θαμώνες του, θεωρείται ως ''σημαντικό και σπάνιο δείγμα διαμόρφωσης εσωτερικού χώρου του ύστερου μοντέρνου κινήματος στην Ελλάδα, καθώς και έναν από τους ελάχιστους χώρους κοινωνικής συνεύρεσης, που διατηρεί αυθεντικά το ύφος της εποχής του ΄60 και του δημιουργού του, αρχιτέκτονα και διανοητή Αριστομένη Προβελέγγιου''.

Έτσι, ζητείται να κηρυχθεί ο χώρος Νεώτερο Μνημείο από την αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Πολιτισμού & Τουρισμού. Και αν συμβεί αυτό, θα είναι η πρώτη φορά που ένα ελληνικό μπαρ περνά στην ιστορία.

Στις 10 Μαρτίου 1958 άνοιξε το ''Αu Revoir'', ένα από τα πρώτα μπαρ της Αθήνας, στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας της Πατησίων 136, αλλά εδώ και λίγους μήνες είναι κλειστό. Οι ιδιοκτήτες του, τα αδέλφια Λύσανδρος και Θεόδωρος Παπαθεοδώρου, αφού το δημιούργησαν και το δούλεψαν για περισσότερα από 50 χρόνια, έφθασε η στιγμή να συνταξιοδοτηθούν.

Σε αμηχανία βρέθηκε το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού & Τουρισμού, το οποίο κλήθηκε την περασμένη Πέμπτη να αποφασίσει για τον χαρακτηρισμό του ως μνημείου, αφού παρόμοια ζητήματα δεν ανακύπτουν συχνά (αν και ίσως θα έπρεπε). Και παρά τη μακρά συζήτηση, δεν κατέληξε σε απόφαση ζητώντας πρώτα τη λεπτομερή καταγραφή των αντικειμένων του μπαρ.

Ως σήμερα, άλλωστε μόνον ορισμένοι κινηματογράφοι έχουν χαρακτηρισθεί διατηρητέοι, όπως το διπλανό ''Αελλώ'', κηρυγμένο μνημείο είναι το βιβλιοπωλείο ''Ίκαρος'' στο ισόγειο παλαιάς πολυκατοικίας, αλλά και ακίνητο Ορφανίδη, με ατυχή πάντως, όπως χαρακτηρίζεται, εξέλιξη.


Από την άλλη, το ''Αu Revoir'' παραμένει για την αρχιτεκτονική και την αστική μνήμη της Αθήνας ένα τοπόσημο με ιδιαίτερη αξία. Ο σχεδιασμός των επίπλων, η επένδυση των τοίχων και τα φωτιστικά από ψάθα, ο ανάγλυφος πάγκος του από σκυρόδεμα με γεωμετρικά διακοσμητικά σχέδια, η οροφογραφία, ακόμη και τα χρώματα των υφασμάτων, του ξύλου και των βαμμένων υλικών όλα είχαν σχεδιαστεί από τον αρχιτέκτονα Αριστομένη Προβελέγγιο.

''Δεν θέλουμε να το κλείσουμε, ούτε να αλλάξει και να γίνει κάτι άλλο. Το φτιάξαμε με μεράκι και το αγαπάμε'', δηλώνουν οι ιδιοκτήτες. Ωστόσο, ''προσπαθήσαμε να το ενοικιάσουμε, επί ένα χρόνο υπήρχε η αγγελία, αλλά το ενδιαφέρον ήταν μικρό και καμία από τις προτάσεις δεν ταιριάζει με την ιστορία του. Ένας ενοικιαστής μάς έλεγε ότι θα βάλει “γυναίκες”, ένας άλλος ήθελε να το κάνει φαστ φουντ. Δεν είναι αυτά τα πράγματα για το “Αu Revoir”''.

Δεν είναι μόνον το κτίριο και τα έπιπλα, δηλαδή, είναι η ατμόσφαιρα και η αύρα μιας άλλης εποχής, είναι το άυλο που χρήζουν διατήρησης. ''Ακόμη και πρόσφατα, φοιτητές πήγαιναν να πιουν ένα ποτό στο μπαρ του Προβελέγγιου, όπως έλεγαν'' ανέφερε ο καθηγητής κ. Τουρνικιώτης, παραθέτοντας παραδείγματα παρόμοιων χώρων που έχουν διατηρηθεί στην Ευρώπη.

Πηγή: Στοιχεία από ''Το Βήμα''

AuroraMAX Project: Το βόρειο σέλας στον υπολογιστή σας LIVE


Η Καναδική Υπηρεσία Διαστήματος (Canadian Space Agency-C.S.A.) εγκαινίασε ένα διαδικτυακό παρατηρητήριο που μεταδίδει ζωντανά το φαντασμαγορικό βόρειο σέλας στην Αρκτική (AuroraMAX Project).

''Οι απανταχού αστρονόμοι του καναπέ μπορούν τώρα να ανακαλύπτουν το θαύμα του βόρειου σέλατος ζωντανά στον υπολογιστή του σπιτιού σας'', δήλωσε στο AFP, ο πρόεδρος της διαστημικής υπηρεσίας Στιβ ΜακΛιν.

''Ελπίζουμε ότι ο χορός του βόρειου σέλατος θα σας δημιουργήσει απορίες για την επιστήμη του ουρανού και τη σχέση που έχουμε με το άστρο μας τον Ήλιο''. Το βόρειο σέλας στoν αρκτικό κύκλο και το νότιο σέλας στον ανταρκτικό κύκλο προκαλούνται από φορτισμένα ηλιακά σωματίδια που παγιδεύονται στο γήινο μαγνητικό πεδίο και εκτρέπονται προς τους πόλους. Εκεί, αντιδρούν με αέρια ψηλά στην ατμόσφαιρα και εκπέμπουν φωτόνια που γίνονται ορατά ως κινούμενες κουρτίνες φωτός.

Τα εγκαίνια του δικτυακού τόπου στη διεύθυνση:
συμπίπτουν με την αρχή της περιόδου του σέλατος στον Καναδά, η οποία ξεκινά στα τέλη Αυγούστου ή τις αρχές του Σεπτεμβρίου και διαρκεί μέχρι το Μάιο.

Το θέαμα θα γίνεται όλο και πιο εντυπωσιακό ως το 2013, οπότε η ηλιακή δραστηριότητα θα φτάσει στο απόγειο του 11ετούς κύκλου της.

Εκτός από το ζωντανό βίντεο του ουρανού, ο νέος δικτυακός τόπος προσφέρει φωτογραφίες προηγούμενων ημερομηνιών καθώς και επιστημονικές πληροφορίες για το σέλας.

Πηγές: Το Βήμα, C.S.A.

Απολιθώματα νέων ειδών κερασφόρων δεινοσαύρων ανακαλύφθηκαν στη Γιούτα των Η.Π.Α. / Fossils of new species of horned Dinosaurs found in Utah, U.S.A.


Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν στην έρημο της Νότιας Γιούτα απολιθώματα δύο νέων ειδών φυτοφάγων δεινοσαύρων, συγγενικών με τον γνωστό Τρικεράτοπα, από τους οποίους ο ένας, που ονομάστηκε Κοσμοκεράτωψ, έφερε 15 κέρατα σαν ''στέμμα'' στο πελώριο κεφάλι του, τα περισσότερα που έχουν ποτέ βρεθεί σε δεινόσαυρο.

Ως ''ένα από τα πιο εντυπωσιακά ζώα που έχουν βρεθεί ποτέ'', τον χαρακτήρισε ο υπεύθυνος της έρευνας δρ. Σκοτ Σάμπσον (Scott Sampson) του Μουσείου Φυσικής ΙστορίαςΤμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου της Γιούτα. Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE.

Ο δεύτερος νέος δεινόσαυρος που ανακαλύφθηκε, είναι μεγαλύτερος από τον Κοσμοκεράτοπα, αλλά έχει λιγότερα (πέντε) κέρατα και ονομάστηκε Γιουτακεράτωψ (Utahceratops gettyi), από το μέρος όπου βρέθηκαν τα απολιθώματα.

Οι δύο δεινόσαυροι, οι οποίοι περπατούσαν στα τέσσερα πόδια τους και έζησαν πριν από 65 έως 100 εκατ. χρόνια στην Ύστερη Κρητιδική Περίοδο, είχαν μέγεθος περίπου όσο ένας γιγάντιος ρινόκερος και διαφέρουν αρκετά από τους υπόλοιπους δεινόσαυρους που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα στην Αμερική, όπως δήλωσε ο παλαιοντολόγος Μαρκ Λέβεν (Mark Lowen) του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Γιούτα.

Ο Γιουτακεράτωψ είχε ένα μεγάλο κέρατο πάνω από την μύτη του και μικρότερα κέρατα στο ύψος των ματιών του που προεξείχαν προς τα πλάγια, όπως ο βίσωνας. Το κρανίο του είχε μήκος περίπου δύο μέτρα, το ύψος του ήταν περίπου 1,8 μέτρα και το μήκος του σώματός του έφτανε τα 6,5 μέτρα. Υπολογίζεται ότι ζύγιζε γύρω στους τρεις έως τέσσερις τόνους.

Ο Κοσμοκεράτωψ (Kosmoceratops richardsoni) είχε παρόμοια χαρακτηριστικά προσώπου με τον Γιουτακεράτοπα, αλλά εκτός από το μεγάλο κέρατο πάνω από την μύτη του, είχε περισσότερα κέρατα στο κρανίο του, που ξεπηδούσαν πάνω από τα μάτια του, από τα μάγουλα του και από το πάνω μέρος του κεφαλιού του. Είχε μήκος περίπου 4,5 μέτρα και ζύγιζε γύρω στους 2,5 τόνους. Τα κέρατα και των δύο δεινοσαύρων είχαν μήκος από 14 έως 30 εκατοστά.

Η ανακάλυψη, σύμφωνα με τους παλαιοντολόγους, δείχνει ότι οι δεινόσαυροι με κέρατα που ζούσαν σε ένα υποτροπικό βαλτώδες περιβάλλον με ρηχά ζεστά νερά στην αρχαία -χαμένη πια σήμερα- ήπειρο Λαραμιδία (Laramidia) πριν από περίπου 76 εκατ. χρόνια, είχαν εξελιχτεί με διαφορετικό τρόπο. Τα πολυάριθμα κέρατα πιστεύεται ότι χρησίμευαν πρωτίστως για την προσέλκυση συντρόφων και τον εκφοβισμό σεξουαλικών ανταγωνιστών, όπως τα κέρατα στα σημερινά ελάφια.


English version
Scientists have unearthed two new species of giant plant-eating horned dinosaurs in southern Utah, U.S.A. The creatures lived on the "lost continent" of Laramidia in the Late Cretaceous period, some 68 to 99 million years ago. Laramidia was formed when a shallow sea flooded part of what is now North America and divided the continent in two.

The findings were published in the journal PLoS ONE.

The scientists say the newly found dinos lived in the subtropical swampy environment. They were close relatives of the dinosaur Triceratops, and belonged to the family known as ceratopsians. "Ceratops" means "horned face" in Greek.

'Giant rhino'
Although both species had a number of horns on their heads, the bigger one, dubbed Utahceratops gettyi, had a particularly large horn over the nose.

Mark Lowen, one of the authors of the study, said that the dinosaur resembled "a giant rhino with a ridiculously supersized head".

The second animal was named Kosmoceratops richardsoni and with a total of 15 horns on its head, it is the most ornate-headed dinosaur discovered to date. Not only did it have a horn over its nose and a horn atop each eye, but also one at the tip of each cheek bone, and ten across the rear margin of the bony frill.

"Kosmoceratops is one of the most amazing animals known, with a huge skull decorated with an assortment of bony bells and whistles", said Scott Sampson from the Utah Museum of Natural History, the study's lead author.

The scientist explained that despite a possibly horrendous appearance, it is doubtful that these dinosaurs used their horns in self-defence.

"Most of these bizarre features would have made lousy weapons to fend off predators", said Dr. Sampson. "It's far more likely that they were used to intimidate or do battle with rivals of the same sex, as well as to attract individuals of the opposite sex".

'Lost' land
The fossils were found in the desert landscape of Grand Staircase-Escalante National Monument (G.S.E.N.M.), in south-central Utah, a vast tract of land Dr Sampson called "one of the country's last great, largely unexplored dinosaur boneyards".

When the Western Interior Seaway, a warm, shallow sea that existed in the Late Cretaceous, flooded what is now North America, the ancient continent got divided into Appalachia and Laramidia.

About the size of Australia, Laramidia was a rather small landmass, made up of what is now the U.S. states of Montana, Wyoming, Utah, New Mexico, Alaska, western Texas and the Canadian provinces of Alberta and Saskatchewan.

The dinosaurs that lived in Laramidia are among the best known to researchers because of the abundant fossil discoveries that have been made originating from this landmass.

Exciting finds
Over the past few months, palaeontologists have discovered a number of different species of horned dinosaurs.

"The new Utah creatures are the icing on the cake, showing anatomy even more bizarre than typically expected for a group of animals known for its weird skulls", said Andrew Farke of the Raymond Alf museum in Claremont, California, another of the paper's authors.

Dr. Sampson agreed, adding that now was "an exciting time to be a palaeontologist. With many new dinosaurs still discovered each year, we can be quite certain that plenty of surprises still await us [in southern Utah]".

Πηγές / Sources: To Vima, B.B.C.
Subscribe to updates