Photo of the Day - Ιαπωνία, ηφαίστειο Κιρισίμα / Japan, Kirishima volcano

Photo by Minami-Nippon Shibun/Reuters

Ιαπωνία, ηφαίστειο Κιρισίμα

Αστραπή πάνω από την Ιαπωνία καθώς τέφρα και λάβα εκρήγνυνται από τον Shinmoedake, έναν από τους κρατήρες του συμπλέγματος ηφαιστείων Kirishima.

English version
Japan, Kirishima volcano

Lightning over Japan as ash and lava erupt from Shinmoedake peak, one of the calderas of the Kirishima volcano complex.

Πηγή / Source: National Geographic

''Λεωνίδας Παπάζογλου - Φωτογραφικά πορτρέτα από την Καστοριά και την περιοχή της, την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα''

Μια σημαντική μαρτυρία για την κοινωνική και οικονομική ζωή της Καστοριάς στις αρχές του 20ού αιώνα είναι το φωτογραφικό αρχείο του Λεωνίδα Παπάζογλου. Ηταν η εποχή που η πόλη και η περιφέρειά της διένυαν μια μεταβατική πολιτική περίοδο: εκεί ζούσαν Ελληνες, Τούρκοι, εβραίοι και Τουρκαλβανοί, μαζί με τους ντόπιους σλαβόφωνουςστην πλειονότητά τους αγρότες και κτηνοτρόφοι.

Όλο αυτό το σκηνικό αποτυπώνεται στις φωτογραφίες του αρχείου, το οποίο διέσωσε και ανέδειξε ο Γιώργος Γκολομπίας. Αγωνιστές, αντάρτες, στρατιώτες, αλλά και άμαχοι, μεγάλοι και παιδιά που συχνά φορούν τις πατροπαράδοτες φορεσιές, στέκονται μπροστά στον φωτογραφικό του φακό και με το βλέμμα τους δίνουν το στίγμα της εποχής τους.

Οι παραδοσιακές φορεσιές που χωρίς εξαίρεση φορούν οι ηλικιωμένοι, αλλά και μεγάλο ποσοστό των νέων πριν από το 1912, η κάθε μια τους ένα σύνολο μορφών και συμβόλων που παραπέμπει σε συγκεκριμένο τόπο, εθνικότητα και κοινωνική-οικονομική θέση, εναλλάσσονται με τα φράγκικα των περισσότερων ανδρών και τα ευρωπαϊκού τύπου φορέματα πολλών νέων γυναικών, ιδίως από τα αστικά κέντρα της περιοχής, οι οποίες, με τη συνδρομή κοσμημάτων και εντυπωσιακών χτενισμάτων, συναγωνίζονται τις αστές Αθηναίες. Πέραν των ενδυματολογικών στοιχείων, το πολύτιμο αυτό αρχείο παρέχει επίσης πληροφορίες για τις καθημερινές συνήθειες, τους τύπους των όπλων, των υποδημάτων, των κοσμημάτων και των χτενισμάτων.

Ως γνήσιος επαγγελματίας ο Παπάζογλου έκανε τη δουλειά του δίχως άλλα κριτήρια, γι΄ αυτό και ο πλούτος και η διαφορετικότητα των φωτογραφιών καλύπτει μια ευρύτατη γκάμα. Παράλληλα δείχνει ιδιαίτερη φροντίδα για την παρουσίαση μιας σειράς λεπτομερειών και υπαινικτικών συμβόλων που συντελούν στην αισθητική αρτιότητα των φωτογραφιών, αλλά και στην κατάδειξη της ψυχολογίας των ατόμων, ενώ πριν από τη λήψη φαίνεται να εξασφαλίζει την ήρεμη έκφραση του προσώπου των φωτογραφιζόμενων ή μάλλον εκείνη την έκφραση που αποδίδει πιστότερα την προσωπικότητά τους.

Γεννημένος το 1872 στην Καστοριά, ο Παπάζογλου μαθήτευσε την τέχνη της φωτογραφίας στο ατελιέ άγνωστου φωτογράφου στην Κωνσταντινούπολη. Επιστρέφοντας στη γενέτειρά του, στα τέλη της δεκαετίας του 1890, ξεκίνησε, μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Παντελή, τη φωτογραφική του δραστηριότητα. Οι αδελφοί Παπάζογλου ήταν καθώς φαίνεται οι πρώτοι φωτογράφοι της Καστοριάς που κατάγονταν από την πόλη, με αποτέλεσμα να κατακτήσουν αμέσως το μονοπώλιο της φωτογραφίας σε ολόκληρη την περιοχή.

Ο Λεωνίδας, ο οποίος ήταν ο επιστήμονας στην τέχνη του, είχε το φωτογραφικό του εργαστήριο στο ισόγειο του σπιτιού του και συχνά έκανε περιοδείες στα γύρω χωριά, όπου είχε μεγάλο κύκλο εργασιών. Πέθανε το 1918 σε ηλικία 46 ετών, θύμα της ισπανικής γρίπης. Αν και συνεταίροι, τα δύο αδέλφια φύλαγαν τα γυάλινα αρνητικά των φωτογραφιών τους χωριστά, ο καθένας στο σπίτι του. Την ίδια περίοδο δρούσε και ένα άλλο φωτογραφικό δίδυμο, οι αδελφοί Μανάκια, των οποίων το αρχείο σώζεται στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και έχει τύχει διεθνούς προβολής.

Το αρχείο του Λεωνίδα Παπάζογλου, αποτελούμενο από αρκετές χιλιάδες γυάλινες αρνητικές πλάκες, διατηρήθηκε μετά τον θάνατό του στοιβαγμένο σε ντουλάπια σε δωμάτιο του μεσαίου ορόφου του σπιτιού του, καθώς και σε αποθήκη του ισογείου. Ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος του δεν απέφυγε την καταστροφή, για να σωθούν τελικά σχεδόν 2.500 αρνητικά (διαστάσεων κυρίως 13x18 εκ.) και ένας αριθμός θραυσμάτων.

''Λεωνίδας Παπάζογλου - Φωτογραφικά πορτρέτα από την Καστοριά και την περιοχή της, την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα, από τη συλλογή του Γιώργου Γκολομπία''

Εγκαίνια: 5 Φεβρουαρίου 2011

Ώρες λειτουργίες: 09.00-16.00, καθημερινώς εκτός Τρίτης

Ριζάρειο Εκθεσιακό Κέντρο
Μονοδένδρι Ιωαννίνων
τηλ.: 26530-715 73

Πηγή: Το Βήμα

Μέγαρο Υπατία (Λιβιεράτου): Ένα ''στολίδι'' για... λίγους στο κέντρο της Αθήνας

Επανάσταση στην αθηναϊκή αρχιτεκτονική των αρχών του 20ού αιώνα αλλά και στον τομέα των εξυπηρετήσεων προς τους κατοίκους του είχε φέρει το Μέγαρο Λιβιεράτου (1906-1909) που χτίστηκε από τον νεαρό τότε αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Νικολούδη, άρτι αφιχθέντα εκ Παρισίων, όπου είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του στην École des Βeaux-Αrts.

Σε ένα εξαιρετικό σημείο της Αθήνας (οδοί Πατησίων & Ηπείρου), απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, και σε ένα γωνιακό, άρα προνομιούχο οικόπεδο, ο Νικολούδης είχε εφαρμόσει όσα έμαθε στη γαλλική πρωτεύουσα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κτίριο με τα πομπώδη, μορφολογικά στοιχεία του νεο-μπαρόκ, πολύ μακριά από την κυρίαρχη ως τότε μορφολογία των αστικών κατοικιών του αθηναϊκού νεοκλασικισμού.

Το επιβλητικό θύρωμα της εισόδου, η γωνιακή ημικυκλική κόγχη του πρώτου ορόφου, ο κυκλικός εξώστης και το καμπύλο στηθαίο που κορυφωνόταν σε ένα επιβλητικό έμβλημα, κατέπεσε στον σεισμό του 1981, περίτεχνα κιγκλιδώματα και μεταλλικά εξαρτήματα είναι τα στοιχεία αυτού του μεγάρου.

Μεγάλο σαλόνι, καθιστικό, τραπεζαρία, γραφείο, βιβλιοθήκη, καπνιστήριο και μπιλιάρδο διέθετε το μέγαρο στο υπερυψωμένο ισόγειό του. Τα υπνοδωμάτια βρίσκονταν στον όροφο, εκείνο της οικοδέσποινας μεγαλύτερο όλων με μικρό σαλόνι ή μπουντουάρ, ενώ δικό τους δωμάτιο είχαν και τα παιδιά, με ιδιαίτερο χώρο μελέτης ή παιχνιδιού. Η κατοικία αυτή εξάλλου έφερε επανάσταση και στον τομέα των παροχών, αφού οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις της, το ζεστό νερό και το τηλέφωνο ήταν πρωτοφανή για τα αθηναϊκά δεδομένα της εποχής, και όχι μόνο, ενώ οι χώροι υγιεινής μαρτυρούν το υψηλό βιοτικό επίπεδο των ιδιοκτητών της.

Αυτή η κατοικία των 1.200 τ.μ. σχεδιάστηκε για τον πλούσιο Κεφαλλονίτη επιχειρηματία Γεράσιμο Λιβιεράτο, ο οποίος είχε τη βιομηχανία τεχνητής μετάξης ΕΤΜΑ. Η πρόσφατη αποκατάστασή του έχει επαναφέρει το εγκαταλελειμμένο επί δεκαετίες μέγαρο στην αρχική νεο-μπαρόκ μορφή του.

Πηγή: Το Βήμα

www.donothingfor2minutes.com: Ιστότοπος προκαλεί τους χρήστες να μείνουν ανενεργοί για δύο λεπτά

Ηρθε η ώρα να κάνετε ένα διάλειμμα από τις ατελείωτες ώρες που περνάτε μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Όχι για να μετακινηθείτε, να τηλεφωνήσετε, να πιείτε ένα καφέ ή να διασκεδάσετε με τους φίλους σας, αλλά απλώς για να χαλαρώσετε κάνοντας... απολύτως τίποτα! Και μάλιστα επί δύο λεπτά.

Αυτό το απλό μήνυμα μεταφέρει μία νέα ιστοσελίδα η οποία έχει τον τίτλο ''Μην κάνεις τίποτα για 2 λεπτά'' και βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.donothingfor2minutes.com/.

Εμπνευτής της είναι ένας δαιμόνιος νεαρός Βρετανός, ο Άλεξ Τιου (Alex Tew), ο οποίος το 2005, σε ηλικία μόλις 21 ετών τότε, είχε γίνει διάσημος γιατί εισέπραξε ένα εκατομμύριο δολλάρια πουλώντας pixel pixel μία ψηφιακή εικόνα συνολικού μεγέθους ενός εκατομμυρίου pixel, χρεώνοντας ένα (1) δολλάριο το pixel. Ήθελε, όπως έλεγε, τα χρήματα για να τελειώσει τις σπουδές του. Και τα συγκέντρωσε σε τέσσερις μήνες. Το γεγονός έχει καταγραφεί στην ιστορία του Διαδικτύου και το αποτέλεσμα (ένα μεγάλο και πολύχρωμο patchwork από πάμπολλες καταχωρήσεις, κυρίως διαφημιστικές) βρίσκεται αναρτημένο στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.milliondollarhomepage.com/.

''Αυτή τη φορά δεν ήθελα να βγάλω λεφτά'', λέει ο 26χρονος σήμερα Τιου. Και εξηγεί : ''Ήθελα να δείξω ότι το μυαλό μας υπερφορτώνεται από το Ιντερνετ και χρειάζεται ξεκούραση''. Γι' αυτό οι επισκέπτες της νέας ιστοσελίδας αντικρύζουν ένα ειδυλλιακό τοπίο, ένα ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα και την προτροπή: ''Μην κάνετε τίποτα για 2 λεπτά'', μαζί με ένα χρονόμετρο στο κέντρο. Πατάνε το κουμπί της έναρξης και ο χρόνος μετράει αντίστροφα. ''Ξεκουραστείτε και ακούστε τα κύματα'' γράφει το μήνυμα στην οθόνη. Πράγματι, οι χρήστες ακούν τον γαλήνιο παφλασμό των κυμμάτων και απλώς ξεκουράζονται.

Προσοχή, όμως: αν όμως τολμήσουν να μετακινήσουν το ποντίκι ή να πατήσουν κάποιο πλήπτρο του υπολογιστή τους, τότε....χάνουν. Η ένδειξη ''αποτυχία'' εμφανίζεται στην οθόνη τους. Και η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει ξανά!

Πηγές: Το Βήμα, Do nothing for 2 minutes.

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο: Υπάρχουν τα απαραίτητα κονδύλια για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού

Το πραγματικό κόστος κατασκευής ενός ''πράσινου'' Μητροπολιτικού Πάρκου στο Ελληνικό ανέρχεται σε € 47 εκατομμύρια υπολογίζοντας τα έργα πρασίνου στο τμήμα που είναι σήμερα διαθέσιμο για φυτεύσεις και διαμορφώσεις. Για όλη την έκταση το αντίστοιχο κόστος φτάνει τα € 101 εκατομμύρια.

Τα στοιχεία αυτά προέκυψαν από την τελική φάση της μελέτης για το χώρο τού πρώην αεροδρομίου, την οποία πραγματοποίησε το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.) για λογαριασμό των δήμων Αλίμου, Γλυφάδας και Ελληνικού-Αργυρούπολης.

Όπως ανέφερε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου ο επιστημονικός υπεύθυνος της μελέτης επίκουρος καθηγητής κ. Ν. Μπελαβίλας, τα έξοδα συντήρησης, καθημερινής φροντίδας και φύλαξης τού πάρκου εκτιμώνται κατά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης στα € 5 εκατομμύρια ανά έτος ενώ, στη δεύτερη φάση, για το σύνολο της έκτασης στα € 10 με € 12 εκατομμύρια ανά έτος. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Μπελαβίλα ''είναι παράλογο να πιστεύει κανείς ότι το συνολικό έργο θα ολοκληρωθεί σε πέντε χρόνια, παρότι τουλάχιστον η μισή έκταση μπορεί να ανοίξει στο κοινό άμεσα και να αρχίσει να πρασινίζει, όπως έγινε και με το πρώην αεροδρόμιο Tempelhof του Βερολίνου τον Μάιο 2010''.

Όπως είπε χαρακτηριστικά ο καθηγητής, ο Εθνικός Κήπος ολοκληρώθηκε σε 100 χρόνια, το Πεδίο του Άρεως περίπου σε 50. Το ίδιο και τα άλση της Καισαριανής, του Λυκαβηττού, του Φιλοπάππου. Το ίδιο συνέβη με τα δυτικοευρωπαϊκά και βορειοαμερικανικά πάρκα. ''Στην περίπτωση της Αθήνας χρειάζεται να οργανώσουμε ένα σχέδιο με ορίζοντα 10 – 20 χρόνων'', επεσήμανε.

Τα απαραίτητα κονδύλια για τη δημιουργία και συντήρηση του Πάρκου, σύμφωνα με τη μελέτη, υπάρχουν. Ακόμη και με βάση τις υπάρχουσες προβληματικές συμβάσεις των ολυμπιακών και άλλων εγκαταστάσεων του Ελληνικού και του Αγίου Κοσμά, ''αν υπήρχε ορθή διαχείριση και συνέπεια πληρωμών, το πάρκο θα είχε υλοποιηθεί ήδη και θα είχαν εξασφαλιστεί σε βάθος χρόνου τα έξοδα λειτουργίας του'', τόνισε ο κ. Μπελαβίλας.

Όπως υπογραμμίζεται στη μελέτη, τα συνολικά έσοδα τα οποία επρόκειτο να εισπραχθούν μεταξύ των ετών 2004-2010 ανέρχονται σε € 87,3 εκατομμύρια. Από αυτά δεν εισπράχθηκαν € 40,1 εκατομμύρια ενώ ταυτόχρονα ξοδεύτηκαν € 28,2 εκατομμύρια. ''Αν τα έσοδα εντάσσονταν ως εθνική χρηματοδότηση στα ευρωπαϊκά έργα πρασίνου για την Αθήνα, με τη συνήθη αναλογία εθνικής - ευρωπαϊκής χρηματοδότησης 25% - 75%, σε βάθος 15ετίας μπορούσαν να γίνουν έργα πρασίνου προϋπολογισμού της τάξης 1 δις ευρώ. Θα μπορούσαν δηλαδή, και μπορούν ακόμη, να κατασκευαστούν 2 με 3 πάρκα μεγέθους Ελληνικού καθώς και όλο το σύστημα πάρκων και πράσινων χώρων του Λεκανοπεδίου'', σημείωσε ο κ. Μπελαβίλας.

Οι μελετητές του Ε.Μ.Π. μεταξύ άλλων προτείνουν:

- τη δημιουργία ενός μεγάλου ανοιχτού αθλητικού πόλου μητροπολιτικής εμβέλειας το οποίο μπορεί να υλοποιηθεί κυρίως με τη συγκέντρωση των εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά εντός του υφιστάμενου αθλητικού πόλου, την αποφόρτιση των παράκτιων εγκαταστάσεων και δημιουργία ναυταθλητικού κέντρου στην Ολυμπιακή μαρίνα,

- τη δημιουργία ενός κέντρου πολιτισμού, εκπαίδευσης και έρευνας στην περιοχή του πρώην Δυτικού Αεροσταθμού,

- την ανάπτυξη και ένταξη στο πάρκο, του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών,

- τη δημιουργία Ενυδρείου κατά το πρότυπο τού ''Θαλασσόκοσμου'' της Κρήτης,

- τη δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου για τις μεγάλες αρχαιολογικές συλλογές του Σαρωνικού και των Μεσογείων. Το ιστορικό υλικό της πολιτικής και πολεμικής αεροπορίας που διασώζεται εντός του πρώην αεροδρομίου προτείνεται να αποτελέσει τον πυρήνα του Μουσείου Αεροπορίας και να στεγαστεί στα ιστορικά hangars,

- την επανάχρηση πολλών υφιστάμενων κτηρίων για τη δημιουργία ενός τοπικού κέντρου με κοινωνικού χαρακτήρα χρήσεις (π.χ. παιδικοί σταθμοί, δημοτικά ιατρεία, κέντρα πρόνοιας τρίτης ηλικίας, σχολεία, μικρά γήπεδα, κ.α.) καθώς και για μικρής κλίμακας χρήσεις αναψυχής και εμπορίου,

- για το μεγάλο διατηρητέο κτίριο του πρώην Ανατολικού Αεροσταθμού χρήσεις με σαφείς όρους λειτουργίας (εκθέσεις, συνέδρια, επιστημονικά και καλλιτεχνικά γεγονότα κ.λ.π.).

Πηγή: Το Βήμα

Πλάτη με πλάτη Δίας και Αθηνά στο κέντρο του αετώματος του Αρχαϊκού Ναού της Ακρόπολης των Αθηνών

Έψαξαν ανάμεσα σε 20.000 θραύσματα αρχαίου λίθου για πολλές αιτίες και κατάφεραν πολλά χάρη σε αυτές τις έρευνες. Ανάμεσά τους ήταν και η λύση ενός αινίγματος που απασχολούσε τους ειδικούς σχεδόν έναν αιώνα: ποιος ήταν στο κέντρο του αετώματος του αρχαϊκού ναού ανάμεσα στο Ερέχθειο και τον σημερινό Παρθενώνα στην Ακρόπολη;

Η Αθηνά ή ο Δίας με το τέθριππο άρμα του; O Κωνσταντίνος Κίσσας, τωρινός έφορος αρχαιοτήτων Κορίνθου, ήταν επικεφαλής των εργασιών για τα διάσπαρτα στην Ακρόπολη. Δώδεκα χρόνια τακτοποιούσε και κατέγραφε. Μέσα στο πλήθος των μαρμάρινων κομματιών εντόπισε τη γωνιακή απόληξη του αετώματος του υστεροαρχαϊκού ναού. Με βάση την κλίση του γωνιαίου γείσου (14 μοιρών) μετρήθηκε το ύψος που είχε το τύμπανο του αετώματος, άρα και τα αγάλματα που κοσμούσαν το κέντρο του. Το ύψος του τυμπάνου, που δεν ήταν γνωστό μέχρι σήμερα, είναι 2,46 μ. και το μήκος του 19,70 μ.

Το θέμα του γλυπτού διάκοσμου του ναού είναι Γιγαντομαχία από τη μία πλευρά και σύμπλεγμα λέοντα που κατασπαράσσει ταύρο από την άλλη. Στη Γιγαντομαχία απεικονίζεται η Αθηνά με όπλο την αιγίδα της να μάχεται τον γίγαντα Εγκέλαδο. Ο κ. Κίσσας θεωρεί πως επιβεβαιώνεται η σύλληψη του αείμνηστου Γιάννη Μιλιάδη, εφόρου Ακρόπολης, που στην πρόταση για αναπαράσταση του αετώματος έθετε στο κέντρο τον Δία και την Αθηνά σε αντίνωτη στάση (πλάτη με πλάτη). Το κεφάλι του Διός σώζεται (μέχρι πρότινος) στις αποθήκες του παλιού Μουσείου.

Μιλώντας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για τα νέα πορίσματα σχετικά με την Αρχαϊκή Αρχιτεκτονική της Ακρόπολης, ο κ. Κίσσας ανέφερε ότι η συστηματική έρευνα στους λιθοσωρούς απέδωσε θραύσματα αρχιτεκτονικών μελών σε σχεδόν όλα τα μνημεία. Μόνον ο Παρθενώνας κέρδισε από αυτή την έρευνα 229 κομμάτια. Τα Προπύλαια 71, το Ερέχθειο 10, ο Προπαρθενώνας 129, η Στοά του Ευμένους 65, η Στοά του Ασκληπιείου 7, η Νότια κλιτύ της Ακρόπολης 7, το Ηρώδειο 3, ακόμη και το Ολυμπιείο 16.

Πηγή: Έθνος

Πόσους τόνους χρυσό έχει η Ελλάδα και πού φυλάσσονται;

Στο ερώτημα αυτό δίνει απάντηση η Τράπεζα της Ελλάδος αποκαλύπτοντας (στην ετήσια έκθεσή της) ότι τα διαθέσιμα και οι απαιτήσεις σε χρυσό είναι 4,7 εκατ. ουγγιές ήτοι 147,5 τόνοι. Από αυτά τα διαθέσιμα της Τράπεζας σε χρυσό, σε μορφή όμως ράβδων (διεθνών προδιαγραφών) είναι 3,6 εκατ. ουγγιές ή 112,4 τόνοι!

Όλοι αυτοί οι τόνοι ή οι ράβδοι χρυσού πού φυλάσσονται σήμερα; Το ερώτημα αυτό έγινε προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου και δημιουργήθηκε προς στιγμή σύγχιση, όταν η Τράπεζα της Ελλάδος, διά του διευθυντή Χρηματοοικονομικών Δραστηριοτήτων κ. Ι. Κουρή απήντησε ότι ''σημαντικό μέρος της ποσότητας χρυσού, φυλάσσεται σε τράπεζες στο εξωτερικό για λόγους ιστορικούς''.

Πού λοιπόν βρίσκεται το ελληνικό χρυσάφι; Σύμφωνα με στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το ''ΒΗΜΑOnline'', η μισή (ακριβώς) ποσότητα χρυσού φυλάσσεται στο θησαυροφυλάκιο της Τραπέζης της Ελλάδος, εκεί όπου η πρόσβαση δεν επιτρέπεται σε κανέναν. Η άλλη μισή ποσότητα φυλάσσεται σε τρεις τράπεζες, τριών διαφορετικών χωρών. Τακτική άλλωστε που ακολουθούν σχεδόν όλες οι χώρες του κόσμου.

Συγκεκριμένα ένα μεγάλο μέρος φυλάσσεται στην Bank of England του Ηνωμένου Βασιλείου και φυλάσσεται εκεί από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (αυτός είναι ο ''ιστορικός λόγος'' που επικαλείται η Τράπεζα της Ελλάδος). Ένα άλλο μέρος του ελληνικού χρυσού φυλάσσεται στο θησαυροφυλάκιο της Ομοσπονδιακής Τραπέζης των Η.Π.Α. και ένα μικρό μέρος σε Τράπεζα της Ελβετίας. Ο ελληνικός χρυσός είναι απολύτως ασφαλής, λένε αυτοί που γνωρίζουν.

Αλλά δεν διαθέτει μόνον ράβδους χρυσού η Ελλάδα. Διαθέτει και χρυσά νομίσματα μη διεθνών προδιαγραφών (όπως χαρακτηρίζονται οι χρυσές λίρες). Στις 31.12.2009 ήταν 140.000 ουγγιές ή 4,4 τόνοι. Για την κατηγορία αυτή του χρυσού, στοιχεία για το 2010 θα δημοσιευθούν με την έκθεση του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, δεδομένου ότι, όπως αναφέρει η Τράπεζα, το ύψος του επηρεάζεται από τις συναλλαγές της Τράπεζας με το κοινό σε χρυσές λίρες.

Πηγή: Το Βήμα

Η ''επιστροφή'' των Μαγεµένων στη Θεσσαλονίκη μετά από 150 χρόνια

Οι Μαγεµένες, Las Incantadas, οι ''Καλοκυράδες της αγοράς'', τα ''Είδωλα'' για τους χριστιανούς της Θεσσαλονίκης µπορεί τελικά να µην επιστρέφουν αυτούσια στην πατρίδα τους, έρχονται όµως µετά φανών και λαµπάδων τα πιστά τους αντίγραφα.

Τα αντίγραφα ανέλαβε να κατασκευάσει κατ’ εικόνα και καθ’ οµοίωσιν το αρµόδιο τµήµα του Μουσείου του Λούβρου (εργαστήρια εκµαγείων εθνικών µουσείων της Γαλλίας), ως ''αντίδωρο'' για τη µεγάλη έκθεση που θα πραγµατοποιηθεί στο Γαλλικό µουσείο µε θέµα τη ζωή και την πορεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου από 3 Οκτωβρίου 2011.

Πρόκειται για τέσσερα αµφίπλευρα αγάλµατα, της Μαινάδας, του ∆ιονύσου, της Αριάδνης, της Λήδας, του Γανυµήδη, ενός εκ των ∆ιόσκουρων, της Αύρας και της Νίκης, που χρονολογούνται στη ρωµαϊκή εποχή (2ος αιώνας µ.Χ.), ασύλληπτης οµορφιάς και µεγάλης αρχαιολογικής αξίας, που αφαιρέθηκαν το 1864 από τον Γάλλο Εµανουέλ Μιλέρ (Emmanuel Miller), µε την άδεια των οθωµανικών Αρχών.

Η Στοά των Ειδώλων ή των Μαγεµένων ονοµάστηκε έτσι από τους χριστιανούς κατοίκους της Θεσσαλονίκης και από τους Σεφαραδίτες, τους Ισπανοεβραίους που ήρθαν στη Θεσσαλονίκη από την περιοχή Sepharadh της Ισπανίας. Η Στοά των Ειδώλων, µνηµείο που είχαν ανεγείρει οι Ρωµαίοι για να στολίσουν τη νότια είσοδο στο forum, από τη µεριά της σηµερινής Εγνατίας, βρέθηκε να είναι ενσωµατωµένη στο σπίτι του πλούσιου εβραίου υφασµατέµπορου Λιάτσι Αρδίτη, στη συνοικία Rogos, στη βόρεια πλευρά της Εγνατίας.

Η απόφαση ελήφθη, ο χρόνος µεταφοράς και επανεγκατάστασής τους στη Θεσσαλονίκη ορίστηκε ως τα τέλη του χρόνου (στις αρχές του 2012 η πόλη γιορτάζει τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους) και το ''αντίτιµο'' ορίστηκε µόλις στα € 186.000, ποσό που θα διαθέσει ο ∆ήµος Θεσσαλονίκης. Το αντίτιµο αφορά την πιστή κατασκευή των µητρών (καλουπιών) και των αντιτύπων τους καθώς και τη µεταφορά των αγαλµάτων.

Το αίτηµα για επιστροφή των Μαγεµένων είχε πρωτοδιαµορφωθεί στην περίοδο προετοιµασίας της πόλης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης (το 1997), επανήλθε µε αφορµή την ανάπλαση της Αρχαίας Αγοράς (στο νότιο τµήµα της οποίας φέρεται πως οι Μαγεµένες ήταν τοποθετηµένες στη Στοά των Ειδώλων από τον 2ο µ.Χ. αιώνα µέχρι και την αποκόλληση και µεταφορά τους στη Γαλλία το 1864), επανήλθε τελικά προ διετίας με την πρόθεση του δήµου να επαναδιεκδικήσει τα αγάλµατα µε αφορµή την προετοιµασία της πόλης για τον εορτασµό των 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της.

Στις επαναλαµβανόµενες διεκδικήσεις η ''λύση'' ήρθε µε την ανταλλαγή και το τελικό σχέδιο συζητήθηκε την περασµένη εβδοµάδα σε σύσκεψη µεταξύ της νέας δηµοτικής αρχής, του Γάλλου προξένου, εκπροσώπων του Μουσείου του Λούβρου και του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.

''Είναι πολύ σηµαντικό το ότι, έστω και µε τη µορφή των αντιγράφων, οι Μαγεµένες επιστρέφουν στη Θεσσαλονίκη. Θα ήταν βεβαίως σηµαντικότερο να παραλαµβάναµε τα πρωτότυπα αλλά... Τα αντίγραφα θα πάνε στο αρχαιολογικό µουσείο και οι αρχαιολόγοι θα κρίνουν πού και πώς θα εκτεθούν στο κοινό'', αναφέρει ο αντιδήµαρχος Πολιτισµού, Παιδείας και Τουρισµού, Σπύρος Πέγκας.

''Είναι έξαλλοι που θα πάρω τα αγάλµατα''

Αναλυτική και αποκαλυπτική των συνθηκών της εποχής που αφαιρέθηκαν οι Μαγεµένες είναι η περιγραφή από τον ελληνιστή Μαρκ Μαζάουερ στη µελέτη του ''Θεσσαλονίκη, πόλη των φαντασµάτων. Χριστιανοί, µουσουλµάνοι και Εβραίοι 1430-1950'':

Ο Έλγιν της Θεσσαλονίκης ήταν ένας Γάλλος σοφός πενήντα ενός χρονών ονόµατι Εµανουέλ Μιλέρ, ειδήµων παλαιογράφος µε πάθος για τα χειρόγραφα. Αργότερα θα γινόταν καθηγητής νέων ελληνικών στο Παρίσι. Γράφει στη σύζυγό του στις 10 Οκτωβρίου του 1864: ''Βιάζοµαι να σου στείλω την καλή, µεγάλη είδηση... Ο Σουλτάνος, µέσω του Μεγάλου βεζύρη, του Φουάντ Πασά, µού έδωσε την άδεια να αποκολλήσω και να µεταφέρω στη Γαλλία οκτώ αγάλµατα της Σαλονίκης που ήθελα τόσο πολύ... Ο πληθυσµός έχει ήδη αρχίσει να εξάπτεται και να δυσανασχετεί. Είναι έξαλλοι που θα πάρω τα αγάλµατα...''.

Πηγή: Τα Νέα

Α.Σ. Ολυμπιακός Βόλου 1937 - Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. 0-1: Πέρασε και από τον Βόλο δημιουργώντας νέο ρεκόρ

 

Ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. συνέχισε χθες το εκπληκτικό του σερί μακριά από το Γεώργιος Καραϊσκάκης, έκανε το 8x8 στην επαρχία χωρίς να δεχτεί γκολ (!) κι οδεύει εκ του ασφαλούς προς την κατάκτηση του τίτλου! Οι ερυθρόλευκοι πέρασαν νικηφόρα κι από τον Βόλο για την 20η αγωνιστική της Super League, επικρατώντας του τοπικού Α.Σ. Ολυμπιακού 1937 με 0-1 χάρη σε τέρμα του Fuster στο 19' μπροστά σε 10.000 φιλάθλους τους! Ντεμπούτο για τον Djebbour που μπήκε στο 61' στη θέση του Pantelić.

Εν αντιθέσει με τις προηγούμενες φορές που ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. έπαιρνε το προβάδισμα από το ημίχρονο και στο δεύτερο επαναπαυόταν, οι Πειραιώτες κυνήγησαν με θέρμη το δεύτερο γκολ στην επανάληψη για να ''καθαρίσουν'' το ματς κι έφτασαν σε αρκετές περιπτώσεις κοντά στο να το πετύχουν, όμως βρήκαν απέναντί τους έναν εξαιρετικό Jakupović.

Οι φιλοξενούμενοι είχαν τον έλεγχο του αγώνα μέχρι το 35' δημιουργώντας αρκετές φάσεις για να σκοράρουν, ενώ οι γηπεδούχοι είχαν ένα καλό δεκάλεπτο με τους Monje, Breška να βγαίνουν δυο-τρεις φορές καλά στην κόντρα όμως να τα χαλάνε στην τελική προσπάθεια με τον Σολάκη να χάνει καλή ευκαιρία στο 44'.

Στην επανάληψη όμως, η υπεροχή των φιλοξενούμενων ήταν καθολική και δεν κινδύνεψαν σχεδόν καθόλου με την πρώτη φάση των γηπεδούχων να γίνεται στο 65' με ένα σουτ του Breška που πέρασε άουτ.

Ο Ολυμπιακός Σ.Φ.Π., παρότι έχει το ματς Κυπέλλου με τον Π.Α.Ο.Κ. μεσοβδόμαδα, δεν έδωσε χώρο στους γηπεδούχους για να κάνουν το παιχνίδι τους και δημιουργούσε συνεχώς φάσεις με κυριότερες αυτές των Mirallas Y Castillo (57'), Pantelić (58'), Djebbour (81') και Holebas (90'+1), όμως ο Jakupović ήταν εξαιρετικός και κράτησε το σκορ σε χαμηλά επίπεδα.

Ο Valverde έβγαλε από το ματς τους Mirallas Y Castillo (73'), Pantelić (61') για να τους ξεκουράσει ενόψει Τούμπας με τον Djebbour να κάνει ντεμπούτο και να έχει καλή παρουσία στο διάστημα που αγωνίστηκε.

Α.Σ. Ολυμπιακός Βόλου 1937 - Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.           0-1 (0-1)

19' Fuster

Α.Σ. Ολυμπιακός Βόλου 1937 (Αθανάσιος Τσιώλης): Jakupović, Tomas, Ρόκας, Doležaj, Álvarez, Szélesi, Breška, Monje, Καπετάνος Κ. (71' Μητρόπουλος), Bertoldi (46' Martín), Σολάκης (59' Acosta).

Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (Ernesto Valverde Tejedor): Pardo, Παπαδόπουλος Αβρ., Mellberg, Raúl Bravo, Τοροσίδης, Modesto, Ibagaza, Fuster, Riera (79' Holebas), Mirallas Y Castillo (73' Zairi), Pantelić (61' Djebbour).

Photos: In Time

(Vid) ''1821'' - Νέα σειρά Ιστορικών Ντοκιμαντέρ από τον ΣΚΑΪ

Η σειρά «1821» είναι η νέα μεγάλη παραγωγή που θα προβληθεί από την τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Με ιστορικούς συμβούλους τους καθηγητές Θάνο Βερέμη και Ιάκωβο Μιχαηλίδη και συνεντεύξεις με διακεκριμένους Έλληνες και ξένους ιστορικούς, η σειρά προσφέρει μία σπάνια και επίκαιρη οπτική στο κορυφαίο γεγονός της σύγχρονης ιστορίας μας.

Με παρουσιαστή τον συγγραφέα Πέτρο Τατσόπουλο, η σειρά ταξιδεύει σε ιστορικές τοποθεσίες της Ελλάδας, της Ευρώπης και των Βαλκανίων όπου διαδραματίστηκαν τα σημαντικότερα γεγονότα της επανάστασης: Πελοπόννησος, Ήπειρος, Στερεά Ελλάδα, Χίος, Μακεδονία, Λονδίνο, Παρίσι, Μόναχο και Κωνσταντινούπολη.

Η ιστορία του 1821 ζωντανεύει, μέσα από εντυπωσιακές αναπαραστάσεις, τη δράση των πρωταγωνιστών της επανάστασης, τις συνθήκες ζωής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία καθώς και τις πιο σημαντικές μάχες του Αγώνα. Αυθεντικά κοστούμια, όπλα και αντικείμενα της εποχής προσφέρουν μοναδική πιστότητα, ενώ στα γυρίσματα έχουν συμμετάσχει ιστορικοί και συλλέκτες οι οποίοι καθοδήγησαν το συνεργείο, δείχνοντας για παράδειγμα πως γινόταν η παρασκευή του μπαρουτιού και η εκπυρσοκρότηση των όπλων.

Οι αναπαραστάσεις συνδυάζονται με αερολήψεις, υποβρύχια γυρίσματα αλλά και τρισδιάστατα γραφικά και οπτικά εφέ που ζωντανεύουν την ιστορία, κάνοντας το θεατή αυτόπτη μάρτυρα της άλωσης της Τριπολιτσάς, της μάχης του Πέτα, της ναυμαχίας του Ναβαρίνου και της πολιορκίας του Μεσολογγίου.

Η σειρά ''1821'' ακολουθεί το πρότυπο της πολυβραβευμένης σειράς του B.B.C. ''History of Britain'', η οποία σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία και οδήγησε σε ένα συναρπαστικό δημόσιο διάλογο γύρω από την Ιστορία και την ταυτότητα των σύγχρονων Βρετανών.

Την εκτέλεση παραγωγής έχει αναλάβει η Anemon Productions, παραγωγός βραβευμένων ντοκιμαντέρ όπως το ''Sugartown: Οι Γαμπροί'' (ΕΡΤ, B.B.C.2, ARTE, YLE) και ''Τα Παιδία Δεν Παίζει'' (ΣΚΑΪ, B.B.C. World).

Τη σκηνοθεσία μοιράζονται οι Γιούρι Αβέρωφ, Νίκος Νταγιαντάς, Λευτέρης Χαρίτος και Ανδρέας Αποστολίδης και την παραγωγή η Ρέα Αποστολίδου και ο Γιούρι Αβέρωφ. Η φωτογραφία είναι του Στέλιου Αποστολόπουλου και του Δημήτρη Κασιμάτη, ενώ υπεύθυνος για τα τρισδιάστατα Οπτικά εφέ είναι ο Αντώνης Κοτζιάς. Τη σκηνογραφία υπογράφει ο Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, τα κοστούμια η Γιούλα Ζωιοπούλου, την πρωτότυπη μουσική ο Δημήτρης Δεσύλλας και το μοντάζ ο Γιώργος Χελιδονίδης. Τη διεύθυνση παραγωγής ανέλαβαν οι Τζουζέπε Χατζόπουλος, Λεωνίδας Λιάμπεης και Ηλέκτρα Πέππα.

Περισσότερες πληροφορίες:
http://1821.skai.gr/

Πηγή: ΣΚΑΪ

Photo of the Day - ''Vroom Vroom'', Lorenzo Quinn

''Vroom Vroom''

Το έργο αυτό, που απεικονίζει ένα τεράστιο χέρι από αλουμίνιο να κρατά ένα Fiat 500, θα εκτίθεται στο Λονδίνο (Park Lane) και αποτελεί δημιουργία του Ιταλού γλύπτη Lorenzo Quinn, υιού του αείμνηστου Anthony Quinn.

English version

A Fiat 500 gripped by an aluminum hand is seen in Italian artist Lorenzo Quinn's sculpture ''Vroom Vroom'' in Park Lane, London. Quinn is the son of late actor Anthony Quinn.

Photo: Reuters

Απώλειες-ρεκόρ των πάγων της Γροιλανδίας το 2010 / Greenland Ice Melt sets a Record in 2010

Γροιλανδία / Greenland, 2010

Photo by  Marco Tedesco

Λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση του ΟΗΕ ότι το 2010 ήταν η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί ως σήμερα, Αμερικανοί ερευνητές αναφέρουν ότι η απώλεια πάγου στην Γροιλανδία ξεπέρασε πέρυσι κάθε ρεκόρ, εντείνοντας τις ανησυχίες για καταστροφική άνοδο στη στάθμη της θάλασσας.

Η απορροή από το λιώσιμο χιονιού και πάγου στην Γροιλανδία έφτασε το 2010 τους 530 γιγατόνους (δισεκατομμύρια τόνους), ξεπερνώντας κατά περισσότερο από δύο φορές τη μέση απώλεια για τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες, δείχνει μελέτη στο Environmental Research Letters.

Σε αντίθεση με τους πάγους του Βόρειου Πόλου, οι οποίοι επιπλέουν στη θάλασσα και δεν θα ανέβαζαν τη στάθμη αν έλιωναν, οι πάγοι της Γροιλανδίας βρίσκονται στην ξηρά, και αν έλιωναν θα ανέβαζαν τη στάθμη των ωκεανών κατά περίπου επτά μέτρα.

Αυτό δεν αναμένεται να συμβεί τους επόμενους αιώνες, ωστόσο η νέα μελέτη δείχνει ότι η συμμετοχή της Γροιλανδίας στην προβλεπόμενη άνοδο της στάθμης μέχρι το τέλος του αιώνα θα είναι μεγαλύτερη από το αναμενόμενο.

Η σημερινή κατάσταση θα μπορούσε μάλιστα να είναι πολύ χειρότερη από ό,τι δείχνει η νέα έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Εργαστήριο Διεργασιών Κρυόσφαιρας στη Νέα Υόρκη.

Οι ερευνητές βασίστηκαν σε μακροχρόνιες παρατηρήσεις και δορυφορικά δεδομένα για το λιώσιμο χιονιού και πάγου, δεν έλαβαν όμως υπόψη τις απώλειες λόγω της διάλυσης των παγετώνων στη θάλασσα.

Οι απώλειες αυτές είναι πιθανότατα μεγαλύτερες από τις απώλειες λόγω της τήξης του πάγου, διευκρίνισε στο Reuters ο Μάρκο Τεντέσκο (Marco Tedesco), επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Οι εκτιμήσεις του δείχνουν ότι η έκταση στην οποία παρατηρείται απώλεια πάγου επεκτείνεται κατά 17.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα το χρόνο.

Προηγούμενες μελέτες έδιναν διαφορετικές εκτιμήσεις για την απώλεια πάγου στο κάλυμμα της Γροιλανδίας, το οποίο έχει πάχος έως και τρία χιλιόμετρα σε ορισμένα σημεία. Όλοι πάντως συμφωνούν ότι αιτία είναι η κλιματική αλλαγή. Στην ευρύτερη περιοχή της Αρκτικής, η θερμοκρασία ανεβαίνει δύο με τρεις φορές ταχύτερα από ό,τι στον υπόλοιπο πλανήτη τα τελευταία 30 χρόνια.

Στη Γροιλανδία, το καλοκαίρι του 2010 ήταν 3 βαθμούς Κελσίου πάνω από το κανονικό. ''Η πρωτεύουσα Νούουκ είχε τη θερμότερη άνοιξη και το θερμότερο καλοκαίρι από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις το 1873'', επισήμανε ο Δρ. Τεντέσκο.

Η μελέτη του έρχεται λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας, σύμφωνα με την οποία το 2010 ισοφάρισε το ρεκόρ ζέστης του 2005 και του 1998. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν σήμερα ότι η απώλεια πάγου στη Γροιλανδία θα μπορούσε να ανεβάσει τη στάθμη των ωκεανών κατά μισό μέτρο έως το τέλος του αιώνα.

English version
Greenland’s ice sheet melted at a record rate in 2010, and this could be a major contributor to sea level rise in coming decades.

The ice in Greenland melted so much last year that it formed rivers and lakes on top of the vast series of glaciers that covers much of the big Arctic island, with waterfalls flowing through cracks and holes toward the bottom of the ice sheet.

''This past melt season was exceptional, with melting in some areas stretching up to 50 days longer than average'', Tedesco said in a statement.  ''Melting in 2010 started exceptionally early at the end of April and ended quite late in mid- September''.

Summer 2010 temperatures in Greenland were up to 5.4 degrees F (3 degrees C) above average, and there was reduced snowfall, Tedesco and his co-authors noted in an article in the current edition of Environmental Research Letters. Nuuk, Greenland’s capital, had the warmest spring and summer since records began there in 1873. Average summer temperatures vary widely, but in coastal areas hover around freezing.

This is in tune with studies released in the last week by the U.S. National Oceanic and Atmospheric Administration and the World Meteorological Organization finding 2010 was tied with 2005 and 1998 for the warmest year since modern global temperature record-keeping began in 1880.

With less snow cover, more bare ice was exposed to the sun, and because bare ice is darker than snow, it absorbs more solar radiation. So the more ice is uncovered, the more warming sunlight it absorbs and the more vulnerable it is to melting. Tedesco said other factors being examined include the impacts of lakes on the glacial surface, dust and soot deposited over the ice sheet.

Πηγές / Sources: In, Reuters

Μουσείο Σοκολάτας από την ''Υγείας Παυλίδου'' στις 29 & 30 Ιανουαρίου

Ένα διαφορετικό μουσείο παρουσιάζει η σοκολάτα υγείας Παυλίδη, που γιορτάζει φέτος τα 150 χρόνια της. Στις 29 και 30 Ιανουαρίου δίνει τη δυνατότητα σε μικρούς και μεγάλους να επισκεφθούν το πρωτότυπο μουσείο πίσω από το Εργοστάσιο Παυλίδη.

Μέσα στο Μουσείο, οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν την ιστορία της διάσημης Σοκολάτας από το 1861 μέχρι σήμερα, να αποκτήσουν μία πρώτη ιδέα για το πώς λειτουργεί η γραμμή παραγωγής στο Εργοστάσιο Παυλίδη, να δουν την έκθεση συσκευασιών υγείας Παυλίδη που φοιτητές του Κολεγίου Βακαλό Art&Design δημιούργησαν αποκλειστικά για την επέτειο των 150 χρόνων και να απολαύσουν σοκολατένιες λιχουδιές.

Επιπλέον, οι μικροί επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να παίξουν και να απασχοληθούν δημιουργικά σε δραστηριότητες ειδικά σχεδιασμένες από το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο.

Με την αφορμή της επετείου, η σοκολάτα υγείας Παυλίδη συνεργάζεται με την Μ.Κ.Ο. ''Ανοιχτή Αγκαλιά'', για να προσφέρει την υποστήριξή της σε παιδιά που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις και νοσηλεύονται σε νοσοκομεία.

Έτσι, δημιουργήθηκε ειδική επετειακή συσκευασία, που περιέχει τρεις σοκολάτες υγείας των 100γρ., το 10% των εσόδων της οποίας θα προσφερθεί στην ''Ανοιχτή Αγκαλιά''.

Επίσης, στο χώρο του Μουσείου θα λειτουργεί κατάστημα αναμνηστικών δώρων υπέρ των σκοπών της ''Ανοιχτής Αγκαλιάς''.

Το πρωτότυπο αυτό Μουσείο θα λειτουργήσει στις 29 και 30 Ιανουαρίου ακριβώς πίσω από το Εργοστάσιο Παυλίδη, Πειραιώς 135, Αθήνα, με ώρες λειτουργίας 10:00 το πρωί έως 20:00 το βράδυ.

Το μουσείο θα στηθεί με την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων.

Σοκολατοποιϊα Παυλίδου - Σύντομο ιστορικό

''Κατά τινά παράδοσιν των Μεξικανών, το Κακάον, εξ ου και η Τσοκολάτα, θεωρείται παρ' αυτών ότι έχει θείαν καταγωγήν, διά τούτο και ο Φερδινάνδος Διονύσιος δικαίως λέγει εν τη περί Κακάου πραγματεία αυτού ότι η Τσοκολάτα είναι Αμβροσία την οποίαν ημείς ηρπάσαμεν εκ του Ολύμπου του Μεξικού. Ωσαύτως και ο Λιναίος έχει μέγα δίκαιον ονομάσας ενθουσιωδώς την Τσοκολάταν "τροφήν των θεών, ήτοι θεόβρωμα". Ο δε Μεταστάσιος δι' ιδιαιτέρας ωδής αυτού εξυμνεί την Τσοκολάταν αποδίδων μυρία εγκώμια εις αυτήν. Ωσαύτως και ο Βριλάτος, δι' ιδιαιτέρας συγγραφής αυτού, αναβιβάζει την Τσοκολάταν υπεράνω όλων των προϊόντων και πάσης άλλης τροφής δωρηθείσης παρά του Δημιουργού διά τον άνθρωπον'', έγραφε το 1876, μεταξύ των άλλων, ο Σπυρίδων Α. Παυλίδης, το όνομα του οποίου είναι ταυτόσημο με την ελληνική ιστορία της σοκολάτας, στον πρώτο τυπωμένο τιμοκατάλογο του ''Γλυκισματοποιείου Σ. Παυλίδου και Συν'' (ΕΛΙΑ, 1991).

Το 1840, ο Σπυρίδων Παυλίδης επιστρέφοντας από ένα ταξίδι του στην Ευρώπη, έφερε μαζί του ''έναν χειροκίνητο μύλο του καφέ και τα εξαρτήματα που απαιτούνταν για να προχωρήσει στην κατασκευή της σοκολάτας'' (Δήμητρα Πικραμένου-Βάρφη ''Ο Σπυρίδων Παυλίδης και το Γλυκισματοποιείο του. Τα πρώτα χρόνια της πρώτης ελληνικής βιομηχανίας'').

Ως το περίφημο ταξίδι του είχε ένα δικό του τυπογραφείο στη γωνία των οδών Αιόλου και Βύσσης, στο κέντρο της Αθήνας. Στο ίδιο σημείο ''έστησε'' το Γλυκισματοποιείο του. Το 1852 οι αθηναίοι καταναλωτές της εποχής είχαν τη μοναδική ως τότε δυνατότητα να δοκιμάσουν ένα άγνωστο ''γλύκισμα'' που ο παραγωγός του το ονόμαζε ''τσοκολάτα''.

Το 1858 ο Σ. Παυλίδης αγοράζει τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη βελτίωση της σοκολάτας και το 1859 κάνει την εμφάνισή της η ιστορική πλέον σοκολάτα ''Υγείας'', που άμα τη εμφανίσει της κέρδισε και το χάλκινο βραβείο στην Πανελλήνια Εκθεση Γεωργικών & Βιομηχανικών Προϊόντων, που θεσμοθέτησε τότε ο Ευάγγελος Ζάππας.

Υστερα από 13 χρόνια, το 1871, ο εξοπλισμός ανανεώνεται και πάλι και το Γλυκισματοποιείο χρησιμοποιεί το πρώτο ατμοκίνητο μηχάνημα παρασκευής σοκολάτας. Ο απόγονός του Δημήτριος Παυλίδης περιγράφει: ''Το γεγονός εθεωρήθη ως μέγα και ο αθηναϊκός λαός συνωστιζόταν σε ατέλειωτες ουρές μπροστά στο εργαστήριο για να θαυμάσει ή να... τρομάξει με την ατμομηχανή'' (''Η σοκολάτα μας'', τεύχος 2, Μάιος 1961, από το ''Η Σοκολάτα'' της Μυρ.Ακοτάντη, εκδόσεις Τροχαλία).

Και το 1876 ο ιδρυτής καταγράφει με υπερηφάνεια ότι ''ετιμήθη αυτό το κατάστημά μου με δύο πολύτιμα παράσημα, οίον παρά του Μ. Αυτοκράτορος της Αυστρίας, τον Σταυρόν των Ιπποτών του υψηλοτάτου Τάγματος του Φραγκίσκου Ιωσήφ. Έτερον δε παρά του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου, τον Αργυρούν Σταυρόν του Σωτήρος''. Την ίδια όμως χρονιά θεμελιώνεται και το εργοστάσιο της οδού Πειραιώς.

Μετά το 1926 αρχίζουν πλέον να εμφανίζονται στην ελληνική αγορά και άλλες βιομηχανίες ανταγωνίστριες της Παυλίδης. Στη διάρκεια της κατοχής το εργοστάσιο επιτάσσεται από τον Γερμανικό στρατό κατοχής, για λογαριασμό του οποίου παράγει μαρμελάδες και φαρμακευτικά είδη. Η μεταπολεμική ανάπτυξη της ελληνικής αγοράς αλλά και γενικότερα της οικονομίας αποτελεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για μια αντίστοιχη εξέλιξη.

Τον Ιούλιο του 1974 η εταιρεία εισήχθη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Το 1988, η ιστορικότερη ελληνική ''γλυκιά'' βιομηχανία πέρασε στον ελβετικό όμιλο Jacobs Suchard, έναν από τους μεγαλύτερους πολυεθνικούς ομίλους ζαχαρωδών, σοκολάτας και καφέ στην παγκόσμια αγορά.

Τέλος, το 1993 η Jacobs Suchard συγχωνεύθηκε με την Kraft General Foods Europe. Ετσι δημιουργήθηκε ο όμιλος Kraft Jacobs Suchard, που αποτελεί σήμερα τον μητρικό όμιλο της Jacobs Suchard - Παυλίδης Α.Ε.

Πηγές: In, Το Βήμα

Έναρξη ανασκαφών στο Καβούρι Αττικής

Αρχικώς ήταν ένα κτίριο της Κλασσικής εποχής. Αιώνες αργότερα, στην Ύστερη αρχαιότητα, εγκαταστάθηκαν εκεί κεραμικοί κλίβανοι. Τέλος, και αφού στο μεταξύ είχαν περάσει πολλοί αιώνες ακόμη, μια εκκλησία κτίστηκε στο ίδιο σημείο. Όλα αυτά στο Καβούρι, σε μικρή απόσταση από την ακτή, όπου σε ένα περιφραγμένο οικόπεδο πέντε στρεμμάτων η ιστορία παρουσιάζεται σε αδιάλειπτη συνέχεια. Οι λεπτομέρειές της όμως είναι άγνωστες. Αυτές ακριβώς πρόκειται να διερευνήσει η ανασκαφή που αρχίζει από την αρχαιολόγο κυρία Έφη Λυγκούρη.

Άγιος Νικόλαος Πάλλων ονομάζεται η περιοχή, προφανώς από τον ναό, του οποίου σώζεται μόνο η θεμελίωση. Αν υπάρχει μία ακόμη ιδιαιτερότητα είναι ότι πρόκειται για μία από τις λιγοστές πλέον εκτάσεις δίπλα στη θάλασσα που παραμένουν αδόμητες και ανεκμετάλλευτες από διάφορες δραστηριότητες.

Ο λόγος ότι το οικόπεδο αυτό, που βρίσκεται μεταξύ των οδών Μάρνη και Κερκύρας, είχε παραχωρηθεί, λόγω ακριβώς της ύπαρξης πολλών αρχαιοτήτων οι οποίες ήταν επιφανειακώς ορατές από τον Ο.Δ.Ε.Π. στο Ελληνικό Δημόσιο, ήδη από το 1934. Δίπλα του μάλιστα είχαν εντοπισθεί στη δεκαετία του '60 αρχαία κατάλοιπα της Ύστερης Ρωμαϊκής εποχής και των Παλαιοχριστιανικών χρόνων.

Το πρώτο που είναι ορατό αυτή τη στιγμή στον αρχαιολογικό χώρο είναι τα θεμέλια ενός μικρού σταυροειδούς ναού της Μεταβυζαντινής εποχής, ο οποίος είχε κτισθεί επάνω σε κατάλοιπα της Κλασικής εποχής. Η αψίδα του ιερού διακρίνεται στα ανατολικά και η είσοδός του στα δυτικά. Στην είσοδο βρέθηκε εντοιχισμένη στήλη ενώ για το δάπεδό του είχαν χρησιμοποιηθεί πήλινες πλάκες.

Όπως λέει η κυρία Λυγκούρη, για την ανέγερση του ναού χρησιμοποιήθηκε ένας ισχυρός τοίχος οικοδομήματος της Κλασικής εποχής ενώ ανάμεσα στον τοίχο αυτόν και την αψίδα έχουν εντοπιστεί τρεις τάφοι- οι δύο από αυτούς ''καλυβίτες'' και ένας κιβωτιόσχημος. Για τα πλαϊνά τοιχώματα της αψίδας εξάλλου είχαν χρησιμοποιηθεί όρθιες πέτρες ενώ για τον πυθμένα δύο στρωτήρες κεραμίδες.

Δίπλα τους βρέθηκε και τμήμα μιας μικρής μαρμάρινης επιτύμβιας στήλης που χρονολογείται από το τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα. Στα ανατολικά εντοπίστηκαν άλλοι δύο ορθογωνισμένοι χώροι που κατά πάσα πιθανότατα χρονολογούνται από την Ύστερη Αρχαιότητα.

Οικοδόμημα ή ταφικός περίβολος λοιπόν; Στο ερώτημα αυτό επιθυμεί να απαντήσει πρώτα η κυρία Λυγκούρη. Όσο για τη χρονολόγηση, προσδιορίζεται σαφώς στον 5ο-4ο π.Χ. αιώνα. Στο εσωτερικό αυτού του τετράγωνου χώρου πάντως υπάρχει το εργαστήριο καμίνευσης με δύο κεραμικούς κλιβάνους, ο ένας κυκλικός και πλινθόκτιστος- σώζεται μάλιστα και η εσχάρα του- και ο άλλος σχεδόν τετράγωνος, με εμφανή την αψιδωτή είσοδό του και την εσχάρα του. Και οι δύο κλίβανοι χρονολογούνται από την Ύστερη αρχαιότητα.

Πηγή: Το Βήμα

Η Έκθεση ''Λεονάρντο Ντα Βίντσι - Εφευρέτης και Επιστήμονας'' στον Μύλο στη Θεσσαλονίκη (5 Φεβρουαρίου - 5 Ιουνίου)

Αυτοπροσωπογραφία (1513 περίπου)

''Λεονάρντο Ντα Βίντσι - Εφευρέτης και Επιστήμονας''. Μια σπουδαία έκθεση, που περιοδεύει σε όλο τον κόσμο και την έχουν δει πάνω από 5 εκατ. επισκέπτες, κάνει στάση στη Θεσσαλονίκη και από τις 5 Φεβρουαρίου ως τις 5 Ιουνίου 2011 παρουσιάζεται στον πολυχώρο του ΜΥΛΟΥ.

Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν χειροποίητα αντίγραφα των γνωστών σχεδίων, σκαριφημάτων και επιστολών του Ντα Βίντσι (Leonardo di ser Piero da Vinci), αλλά και να περιεργαστούν και να θέσουν σε λειτουργία τα 25 τρισδιάστατα μοντέλα που έχουν κατασκευαστεί από ειδικευμένους τεχνίτες, οι οποίοι ακολούθησαν κατά γράμμα τα σχέδια του καλλιτέχνη.

Ακόμη, θα μπορέσουν να γνωρίσουν σε βάθος την περίοδο της Αναγέννησης μέσα από τους 12 σταθμούς multimedia που θα λειτουργούν στον εκθεσιακό χώρο με κείμενα και 8.000 εικόνες.

Vitruve Luc Viatour (1492)

Η έκθεση διαρθρώνεται σε τρεις άξονες:
α) 118 Σχέδια: Μία από τις τρεις σειρές εγκεκριμένων από την Ακαδημία da Vinci χειροποίητων αντιγράφων που καλύπτουν τους εξής τομείς: Ανατομία, Μαθηματικά – Γεωμετρία, Μηχανική, Ιπτάμενες Μηχανές, Χρονομετρία, Γέφυρες – Κανάλια, Αρχιτεκτονική, Στρατιωτική Μηχανική,

β) 25 τρισδιάστατα μοντέλα των εφευρέσεων του Ντα Βίντσι, φτιαγμένα από ξύλο και μέταλλο,

γ) 12 Εγκαταστάσεις multimedia με ισάριθμες οθόνες αφής που περιέχουν 8.000 εικόνες και καλύπτουν τα εξής θέματα: Αναγέννηση, Η ζωή του Leonardo, Ο Leonardo Μηχανικός και Αρχιτέκτων, Η Γέφυρα ως σύμβολο, Γέφυρες, Ανατομία.

Vite Aerea (1483-86)

ΜΥΛΟΣ
Ανδρέου Γεωργίου 56, Σφαγεία, Θεσσαλονίκη
http://www.mylos.gr/

Ταξίδια - Αρχαίοι Φίλιπποι Καβάλας

Στην περιοχή των Φιλίππων οργανωμένη ζωή υπήρξε πολύ πριν από τον βασιλιά Φίλιππο, ήδη από την προϊστορική εποχή. Αφετηρία θεωρείται το 5000 π.Χ. και η ανθρώπινη παρουσία συνεχίστηκε αδιάλειπτα ως την πρώιμη εποχή του σιδήρου (μεταξύ 1050 και 700 π.Χ.).

Ο οικισμός εκείνος εγκαταλείφθηκε για να αναπτυχθεί ένας άλλος πιο δυτικά, στην κορυφή του οχυρού λόφου. Το 360 π.Χ., στην ακρόπολη αυτή, Θάσιοι με αρχηγό τον Καλλίστρατο ίδρυσαν την αποικία των Κρηνιδών. Βρισκόταν πάνω στον μόνο δρόμο που ένωνε το εσωτερικό της αρχαίας Θράκης με τα παράλια και περνούσε ανάμεσα στους πρόποδες του Ορβήλου όρους και στα έλη.

Οι πληροφορίες σχετικά με την πόλη που ίδρυσε ο Φίλιππος είναι λίγες σε σχέση με εκείνες των επόμενων περιόδων, επειδή τα μνημεία που έχουν ανασκαφεί ανήκουν κυρίως στους ρωμαϊκούς και παλαιοχριστιανικούς χρόνους.

Έτσι κατάφεραν να εξασφαλίσουν στη Θάσο πρόσβαση σε γεωργικά προϊόντα, σε ξυλεία και στα ορυχεία του Παγγαίου. Μόλις 5 χρόνια αργότερα, φοβούμενοι τις θρακικές φυλές της περιοχής, προσέφυγαν για προστασία στον βασιλιά Φίλιππο Β', ο οποίος κατέλαβε την πόλη το 356 π.Χ., την οχύρωσε, τη μετονόμασε και εγκατέστησε εκεί Μακεδόνες αποίκους.

Χάρη στα νέα ορυχεία χρυσού που ανακαλύφθηκαν σε κοντινή περιοχή, η πόλη απέκτησε ισχυρή οικονομία.

Μετά μια περίοδο παρακμής, επανήλθε στο προσκήνιο το 42 μ.Χ., όταν έγινε εδώ η περίφημη μάχη των Φιλίππων ανάμεσα στους ρωμαϊκούς στρατούς των δημοκρατικών του Βρούτου και του Κάσσιου και των συνεχιστών της πολιτικής του Ιουλίου Καίσαρα, Οκταβιανού και Αντώνιου (όπου ηττήθηκαν οι δημοκρατικοί).

Οι Φίλιπποι μετατράπηκαν σε αυτοκρατορική αποικία και τόπο εγκατάστασης βετεράνων στρατιωτικών. Μεταξύ 49-50 μ.Χ. η παράδοση προσθέτει στην ιστορία τους ένα σημαντικό, για τους χριστιανούς, γεγονός: την άφιξη του Αποστόλου Παύλου. Με την επικράτηση του χριστιανισμού τον 4ο αιώνα, στα σημεία όπου βρίσκονταν κατεστραμμένα δημόσια κτίρια υψώθηκαν μεγαλόπρεποι χριστιανικοί ναοί (τρεις από τους οποίους υπάρχουν σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο) και οι Φίλιπποι έγιναν προσκυνηματικό κέντρο.

Η παρακμή ξεκίνησε στο τέλος του 6ου αιώνα και στις αρχές του 7ου, επειδή οι κάτοικοι δεν είχαν πλέον τη δυνατότητα να αναστηλώσουν τα κτίρια που έπληξαν καταστροφικοί σεισμοί. Οι σλαβικές επιδρομές χειροτέρεψαν την κατάσταση κι έτσι πολλοί εγκατέλειψαν την πόλη, που τελικά ερήμωσε τον 14ο αιώνα με την εμφάνιση των Τούρκων.

Από το αρχαίο θέατρο στη ''φυλακή του απόστολου Παύλου''
Η παλιά εθνική οδός, αν και δεν χρησιμοποιείται πια, χωρίζει τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων σχεδόν στη μέση. Οι πληροφορίες σχετικά με την πόλη που ίδρυσε ο Φίλιππος είναι λίγες σε σχέση με τις πόλεις των επόμενων περιόδων, επειδή τα μνημεία που έχουν ανασκαφεί ανήκουν κυρίως στους ρωμαϊκούς και παλαιοχριστιανικούς χρόνους.

Οι αρχαιολόγοι έχουν διακρίνει το βόρειο από το νότιο τμήμα. Στο πρώτο εντάσσεται το θέατρο του 4ου αιώνα, που έκτισε πιθανότατα ο Φίλιππος, ιερά, η Βασιλική Α' (5ου-6ου αιώνα), η λεγόμενη φυλακή του Αποστόλου Παύλου και η Βασιλική Γ' (4ος -6ος αιώνας).

Στο δεύτερο τμήμα υπάρχουν ίχνη της θεωρούμενης ως Εγνατίας οδού και τα δημόσια κτίρια της πόλης, η περίφημη Βασιλική Β', το Οκτάγωνο, το Επισκοπείο, το Βαλανείο.

Ψηλά πάνω στον λόφο βρίσκεται η Ακρόπολη και στο εσωτερικό της ο τετράπλευρος πύργος των υστεροβυζαντινών χρόνων. Γύρω του υπάρχει βυζαντινό τείχος θεμελιωμένο πάνω σ’ εκείνο της εποχής του Φιλίππου.

Το τείχος ξεκινώντας από εδώ περιέκλειε τμήμα της πεδιάδας. Η περίμετρός του έφτανε τα 3,5 χλμ. και είχε ισχυρούς πύργους. Για να ανεβείτε εδώ από το μονοπάτι θα χρειαστείτε περίπου 45 λεπτά.

Στο βόρειο τμήμα. Το αρχαίο θέατρο είναι αυτό που θα δείτε πρώτο μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο. Έχει γίνει ακόμη πιο διάσημο τα τελευταία χρόνια χάρη στα πολιτιστικά δρώμενα που διοργανώνονται εδώ, με σημαντικότερο το φεστιβάλ αρχαίου δράματος.

Το εντυπωσιακό μνημείο είναι από τα αρχαιότερα οικοδομήματα της πόλης, ενώ παρεμβάσεις έγιναν από τους Ρωμαίους για να χρησιμοποιηθεί ως αρένα. Η αποκατάσταση που έγινε το 1950, πάντως, το έχει... ενισχύσει με μεγάλες δόσεις μπετόν - κάτι που αλλοιώνει την εικόνα του.

Το επόμενο αξιόλογο μνημείο μπροστά στο οποίο θα βρεθείτε είναι η Βασιλική Α' με εγκάρσιο κλίτος και μεγαλοπρεπή γλυπτικό διάκοσμο. Είναι η πρώτη εκκλησία που ανασκάφηκε και το συγκρότημά της είναι τεράστιο. Μετά την καταστροφή της, στη νοτιοδυτική άκρη του αιθρίου χτίστηκε παρεκκλήσι κάτω από το οποίο υπάρχει μια δεξαμενή: η παράδοση λέει πως ήταν η φυλακή του Αποστόλου Παύλου και είχε μετατραπεί σε χώρο λατρείας.

Τα τενάγη
Αιώνες πριν, οι απέραντες εκτάσεις που αντικρίζετε γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων και ονομάζονται τενάγη, ήταν έλος. Η πιο αξιόλογη προσπάθεια για την αποξήρανσή τους -εκτός από αυτήν που έγινε το 1930 για να μοιραστούν αγροτικοί κλήροι στους πρόσφυγες -ανήκει στον Φίλιππο Β' βασιλιά της Μακεδονίας, τον 4ο αιώνα π.Χ. Κι αυτό γιατί έγκαιρα αντιλήφθηκε ότι η νέα πόλη που δημιούργησε και βάφτισε δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί όσο τα έλη έφταναν στις παρυφές της και εξαφάνιζαν την καλλιεργήσιμη γη.

Fast Info

H Βασιλική Γ'
Στη Βασιλική Γ' η ανασκαφή συνεχίζεται κι έτσι δεν είναι επισκέψιμη. Είναι μακρόστενη, με 3 κλίτη. Έχει πολυτελή μαρμαροθετήματα δαπέδου και ενδιαφέροντα γλυπτικό διάκοσμο. Στα μέσα του 6ου αιώνα το μνημείο καταστράφηκε από σεισμό.

Το ανακαινισμένο Μουσείο Φιλίππων
Το αρχαιολογικό μουσείο των Φιλίππων έχει ανακαινιστεί εκ βάθρων και έχει γίνει επανέκθεση των εκθεμάτων. Με τη νέα του μορφή ο επισκέπτης περνάει πρώτα από τα προϊστορικά εκθέματα και ανεβαίνοντας στον όροφο βλέπει τα παλαιοχριστιανικά, με αναφορά στις πράξεις των Αποστόλων και την εικόνα του Αποστόλου Παύλου, με επιγραφές, μαρμάρινα μέλη και εκκλησιαστικά έπιπλα.

Βασιλική Β': Η ''δίδυμη'' της Αγιά-Σοφιάς
Το πιο διάσημο μνημείο του νότιου τμήματος του αρχαιολογικού χώρου είναι η επιβλητική Βασιλική Β'. Ωστόσο, πριν φτάσετε σ’ αυτήν, θα περπατήσετε για λίγο σε έναν δρόμο που θεωρείται τμήμα της Εγνατίας οδού και θα βρεθείτε στη ρωμαϊκή Αγορά.

Η αρχαιότερη φάση της χρονολογείται στον 1ο αιώνα μ.Χ. και φτιάχτηκε πάνω σε κτίρια της πόλης των ελληνιστικών και πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων. Αποτελούσε το διοικητικό κέντρο της τότε πόλης και υπήρχαν ναοί, δικαστήρια, βιβλιοθήκη, καταστήματα- τα ερείπια των οποίων θα δείτε γύρω.

Η εκκλησία είναι χτισμένη στα πρότυπα της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης. Εχει τέσσερις μεγάλους πεσσούς πάνω στους οποίους στηριζόταν ο τρούλος και δυο σειρές από κιονοστοιχίες.

Ο τρούλος κατέρρευσε πριν ολοκληρωθούν οι εξωραϊστικές εργασίες των εσωτερικών χώρων και έτσι απέμειναν οι επιβλητικοί πλαϊνοί τοίχοι. Ξεχωριστά χαρακτηριστικά της αποτελούν οι κίονες και η ποιότητα της γλυπτικής, με το τρυπάνι που δημιουργεί ένα πλέγμα από φύλλα που θυμίζουν πλεκτό. Η αναστήλωση του μνημείου έγινε το 1995-96. Πίσω από τη Βασιλική Β' θα διακρίνετε ίχνη της παλαίστρας του 2ου μ.Χ αιώνα και τις βεσπασιανές (δημόσιες τουαλέτες) που σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση.

Η ελληνιστική Αγορά, στον χώρο της οποίας θα περπατήσετε κατευθυνόμενοι προς τη Βασιλική Β’, έχει αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό ακριβώς λόγω της ανέγερσης της εκκλησίας, γύρω στο 550.

Οκτάγωνο
Το συγκρότημα του Οκταγώνου βρίσκεται σε διπλανό χώρο και έχει δική του περίφραξη και φύλαξη. Ένα κίτρινο τόξο θα σας δείξει τον δρόμο προς τη λεγόμενη τρίκλιτη στοά του Οκταγώνου. Είναι ο μητροπολιτικός ναός των Φιλίππων με τα προσκτίσματά του, αφιερωμένος στον Απόστολο Παύλο.

Ως πυρήνα έχει τον καμαροσκεπή τάφο των ελληνιστικών χρόνων, δίπλα από τον οποίο ιδρύθηκε μεταξύ 312-343 μ.Χ. ο πρώτος χριστιανικός ευκτήριος οίκος της πόλης. Περί το 400 μ.Χ. τον αντικατέστησε ο μεγάλος οκτάγωνος ναός που διατηρήθηκε ως τον 7o αιώνα. Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά Οκτάγωνα με δύο άμβωνες- κάτι που είναι σπάνιο, όπως και το σύνθρονο που βρίσκεται δεξιά από τα ψηφιδωτά με τα λατρευτικά και τα φυτικά ή ζωικά σύμβολα. Πάνω από το Οκτάγωνο είναι το λεγόμενο συγκρότημα του Βαπτιστηρίου και μία λάρνακα που κάποιοι θεωρούν τάφο του Αποστόλου Παύλου.

Το Βαπτιστήριο τροφοδοτούσε με ζεστό νερό το Βαλανείο (λουτρό), που είχε γύρω του βοηθητικά διαμερίσματα και τους τρεις οίκους: τον ψυχρό, τον μέσο θερμό και τον έσω θερμότερο (η ίδρυσή του θεωρείται πως έγινε στα χρόνια του Αυγούστου, 31 π.Χ. με 14 μ.Χ.).

Δεξιά από το Βαπτιστήριο βρίσκεται ένα μεγάλο κτίσμα που θεωρείται το Επισκοπείο και είναι κτισμένο πάνω σε προγενέστερο κτίριο της ρωμαϊκής περιόδου.

Πηγή: Έθνος

''Κάνε Άλμα πιο γρήγορο από τη Φθορά'': Μια ταινία φτιαγμένη από έναν μικρό... για όλους μας

Ο Λουκάς Λελόβας, μαθητής Γυμνασίου, βραβεύτηκε για το οικολογικού περιεχομένου ντοκιμαντέρ του ''Κάνε Άλμα πιο γρήγορο από τη Φθορά'' στον 1ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ψηφιακού Βίντεο της Ε.Ρ.Τ.

Θα ήταν ανακουφιστικό και ελπιδοφόρο για γονείς αποπροσανατολισμένων εφήβων ανά την επικράτεια να συστήναμε τον Λουκά Λελόβα ως ένα παιδί όπως όλα τα άλλα. Όμως ο Λουκάς δεν ακολουθεί τον κανόνα. Βλέπει σπάνια τηλεόραση και αυτό μόλις τα τελευταία δύοτρία χρόνια, δεν περνάει τα απογεύματα στις καφετέριες της πόλης του, της Πρέβεζας, δεν παίζει Playstation αλλά ''κανονικά'' υπαίθρια παιχνίδια με τους συνομήλικούς του στον Μύτικα- χωριό λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πρέβεζα- ενώ μόλις πρόσφατα απέκτησε σελίδα στο Facebook. Όταν έχει τα κέφια του, ή τις ακεφιές του, παίρνει τα βουνά και τις θάλασσες της περιοχής του, ενίοτε με την κάμερα επ' ώμου. Αυτό το τελευταίο τον έκανε διάσημο. Με λίγη βοήθεια από το Διαδίκτυο φυσικά. Η Ε.Ρ.Τ., αν και βράβευσε το ντοκιμαντέρ του, δεν κατάφερε να το προβάλει στην οθόνη της λόγω ελλείμματος διοίκησης κατά τους προηγούμενους μήνες. ''Προσεχώς'', υπόσχονται οι ιθύνοντες.

Το ψηφιακό άλμα

Πόσο απέχει ο Μύτικας από τον παγκόσμιο ιστό; Μόλις πέντε λεπτά: τόσο διαρκεί η ταινία του Λουκά, αυτό το ''ρεζουμέ'' των περιπάτων και των ανησυχιών του νέου που προβάλλεται στον ιστότοπο του ΥouΤube με ένα διπλό ''κλικ'' στο ποντίκι του υπολογιστή. Το ταινιάκι ''ανέβηκε'' στο Διαδίκτυο τον περασμένο Οκτώβριο. Σήμερα έχει διανεμηθεί σε χιλιάδες ηλεκτρονικές θυρίδες, εγείροντας την οικολογική ευαισθησία των παραληπτών, καθώς το θέμα του διαγωνισμού ήταν περιβαλλοντικό, με τίτλο ''Ένας πλανήτης - μια ευκαιρία''.

Ο Λουκάς μοιάζει αμήχανος μπροστά σε αυτή την υποδοχή. Εκείνος το μόνο που έκανε ήταν ένα σχεδιάγραμμα πάνω σε μια λευκή κόλλα χαρτί για αρχή και αμέτρητες λήψεις στη συνέχεια στα δάση αλλά και στα σουπερμάρκετ, στις θάλασσες και τις χωματερές, κάτω από τρεχούμενα νερά ή τους πυλώνες της περιοχής όπου ζει. Οι ήρωές του εμφανίζονται στο τέλος και είναι παιδιά- συμμαθητές, φίλοι και φυσικά τα τρία αδέλφια του.

''Στην αρχή κανείς δεν ήθελε να πάρει μέρος. Σιγά-σιγά βλέποντας το αποτέλεσμα στο μοντάζ τούς άρεσε η ιδέα. Τώρα θέλουν να γυρίσουμε κι άλλη ταινία'', αναφέρει. Στην κουβέντα αποκαλύπτεται η προηγούμενη ''επαγγελματική'' του σχέση με τη σκηνοθεσία: Σάββατα και Κυριακές φορούσε τα καλά του και βιντεοσκοπούσε γάμους και βαφτίσεις κερδίζοντας ένα καλό χαρτζηλίκι και τριβή στην τέχνη του μοντάζ. Σήμερα στη σκέψη μιας επόμενης ταινίας τον πιάνει άγχος καθώς νιώθει ''υποχρεωμένος'' να κάνει κάτι ακόμη καλύτερο. Δεν είναι και λίγο να διαβάζεις στα ιστολόγια: ''Μπράβο! Περιμένουμε τη νέα σου δουλειά!''. Πόσω μάλλον να σε καλούν ξαφνικά να μιλήσεις στην ΤΕDxΑthens, μια ετήσια παγκόσμια εκδήλωση, που συγκεντρώνει διακεκριμένες προσωπικότητες από τον χώρο της Τεχνολογίας, της Ψυχαγωγίας και του Design.

''Είναι πάρα πολύ για ένα παιδί αυτό που του συμβαίνει. Φοβάμαι μήπως δεν μπορεί να το διαχειριστεί'', παρεμβαίνει ο πατέρας του, Σπύρος, εκπαιδευτικός το επάγγελμα, που αποφάσισε συνειδητά να στήσει μαζί με τη γερμανίδα σύζυγό του, Μανουέλα την οικογενειακή τους ζωή στην επαρχία, μακριά από τις Σειρήνες του ''πολιτισμού'' που στερούν κατ΄ αρχάς από τα παιδιά το κύριο συστατικό της ζωής τους: το παιχνίδι. ''Στην πόλη σας οι νέοι αναζητούν τρόπους να ξεσπάσουν. Αν ζούσα την Αθήνα προφανώς θα κατέβαινα στις πορείες'', λέει ο Λουκάς: ''Αλλά δεν με ενδιαφέρει η πολιτική. Η οικολογία, ναι. Στο σπίτι μας πάντα είχε νόημα η προστασία του περιβάλλοντος. Μεγάλωσα έτσι. Το πιο ωραίο που άκουσα από συμμαθητή μου είναι ότι μετά το ταινιάκι δεν μπορούσε να πετάξει σκουπίδι κάτω. Του ερχόταν άσχημα''.

Για σπουδές στη Γερμανία

Τι θα γίνει όταν μεγαλώσει; Θα σπουδάσει στην Σχολή Καλών Τεχνών ή θα πάει στη Γερμανία για σκηνοθεσία. Όσο για την Αθήνα, ο μόνος λόγος που θα προτιμούσε να ζει στην πρωτεύουσα είναι οι ευκαιρίες που δίνει. ''Εδώ δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο έξω από τα τετριμμένα. Δεν μας δίνεται η ευκαιρία να ασχοληθούμε με πράγματα πέρα από τα μαθήματα που θα δώσουμε στις εξετάσεις. Δεν υπάρχουν χόμπι''.

Δεν μοιάζει υπερήφανος για τη γενιά του πάντως. ''Είναι κολλημένη στους υπολογιστές και το Playstation'', λέει με αποστασιοποιημένη ωριμότητα. Και μετά από μικρή διακοπή συμπληρώνει: ''Παρ' όλο που έβαλα το στοιχείο της ελπίδας στην ταινία είμαι πιο πολύ απαισιόδοξος παρά αισιόδοξος για το μέλλον που υποτίθεται ότι θα χτίσουμε εμείς''. Ποιοι όμως φταίνε; Οι μεγάλοι ή οι μικροί; ''Όλοι φταίμε αλλά οι μεγάλοι περισσότερο'', λέει ο Λουκάς. ''Δεν μας δίνουν χώρο, ο κόσμος είναι φτιαγμένος για εκείνους. Τα παιδιά δεν ψηφίζουμε, γι΄ αυτό δεν μας υπολογίζουν. Στην πόλη μου διαθέτουν χώρο για καφετέριες αλλά όχι για γήπεδα. Μας λένε να χρησιμοποιούμε ποδήλατα, αλλά δεν φτιάχνουν ποδηλατόδρομο. Όσο για το περιβάλλον; Οι μεγάλοι δεν δίνουν καμιά ευκαιρία. Εμείς πρέπει να κάνουμε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά, όπως λέει ο ποιητής (Οδυσσέας Ελύτης, “Μαρία Νεφέλη”-1978). Να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας, να πετύχουμε τους στόχους μας. Για την ώρα, όσους στόχους βάζωτους πετυχαίνω. Είναι θέμα επιμονής''.

Πηγή: Το Βήμα

Πετράλωνα: Μια ιστορική γειτονιά στο ''μάτι'' του κυκλώνα... της διασκέδασης

Το αποτυχημένο ''μοντέλο'' του Ψυρρή, που δημιούργησε μια ''μαύρη τρύπα'' μέσα στο ιστορικό κέντρο των Αθηνών, εισβάλλει σιγά σιγά και στα Πετράλωνα. Εδώ και δύο χρόνια σημαντικό μέρος της ''βιομηχανίας'' της διασκέδασης μετεγκαθίσταται στην ιστορική γειτονιά της Αθήνας, καταλαμβάνοντας ελεύθερους χώρους, περιορίζοντας την αστική κινητικότητα και παράγοντας φαινόμενα ασύμβατα με τη χρήση της κατοικίας.

Οι Πετραλωνίτες πλέον αντιδρούν, καθώς η πρόσφατη ιστορία έχει δείξει ότι όπου πάει η νύχτα κουβαλά και τα προβλήματά της, ενώ οι ειδικοί καλούν την Πολιτεία να ανακτήσει την πρωτοβουλία της πολεοδομικής πολιτικής, προτού είναι αργά.

Μια βόλτα στην οδό Τρώων το σαββατόβραδο εξηγεί το γιατί. Χρειάζονται σλάλομ ανάμεσα στα αυτοκίνητα, τα παρκαρισμένα και αυτά που αναζητούν πάρκινγκ, καθώς η χρήση του πεζοδρομίου έχει αποδοθεί στα δεκάδες τραπεζοκαθίσματα των ταβερνών που ανοίγουν η μία μετά την άλλη. Λίγο πιο κάτω, στην πλατεία Μερκούρη, τα καθίσματα από τα καφέ-μπαρ έχουν καταλάβει εκτός από τα πεζοδρόμια και τμήμα της πλατείας, ενώ το πολύπαθο τρόλεϊ ακινητοποιείται όλο και πιο συχνά, καθώς τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα μπλοκάρουν τη διέλευσή του.

Την αντίφαση που περικλείει αυτή η προβληματική ''συνύπαρξη'' ημέρας και νύχτας περιγράφει ο κ. Αλ.Λούης. ''Τα τελευταία δύο χρόνια δεν μπορώ να κοιμηθώ με ανοιχτό παράθυρο, δεν μπορώ να περπατήσω στα πεζοδρόμια, συχνά αναγκάζομαι να καλώ την Αστυνομία γιατί οι άνθρωποι που έρχονται να διασκεδάσουν παρκάρουν με θράσος μπροστά στην πιλοτή μου και πληρώνω διπλάσια τιμή για τον καφέ κάτω από το σπίτι μου. Από την άλλη, η αγοραία αξία του ακινήτου μου παρά την κρίση υπερδιπλασιάστηκε μέσα σε μιάμιση δεκαετία! Είναιλοιπόναυτό υποβάθμιση ή αναβάθμιση;'', διερωτάται.

''Το ζήτημα είναι πολιτικό''

Για τον επίκουρο καθηγητή Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Π.Δραγώνα το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό και αφορά τη λειτουργία των θεσμών. ''Τα τελευταία χρόνια η δυναμική του αθηναϊκού αστικού χώρου είναι πολύ ισχυρότερη από τις προβλέψεις των πολεοδομικών σχεδίων αλλά και τις δυνατότητες εφαρμογής και ελέγχου τους. Η βιομηχανία της διασκέδασης “αφουγκράζεται” τη δυναμική της πόλης πολύ καλύτερα από τις τοπικές αρχές και είναι πλέον σε θέση να επηρεάζει την εξέλιξη κρίσιμων περιοχών, εκμεταλλευόμενη το κενό που δημιουργεί η δυσλειτουργία των θεσμών. Προβλήματα όπως η απουσία σχεδιασμού, η γραφειοκρατία, η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων, ο κατακερματισμός αρμοδιοτήτων σε διαφορετικούς φορείς, η ανεπαρκής δυνατότητα αστυνόμευσης και βέβαια η διαφθορά καθιστούν αναποτελεσματική την Πολιτεία και τον δήμο και αφήνουν ελεύθερο το πεδίο δράσης στα διαφορετικά πρόσωπα της βιομηχανίας της διασκέδασης'', εξηγεί.

Οπως επισημαίνει ο κ. Δραγώνας, αυτή η δυσλειτουργία πλήττει ακόμη και την ίδια τη βιομηχανία της διασκέδασης, καθώς η ανεξέλεγκτη ''περιφορά'' των νυχτερινών δραστηριοτήτων από τη μία περιοχή στην άλλη δεν προσφέρει τίποτε σε κανέναν. Ο καθηγητής υπογραμμίζει ότι αποτελεί επιτακτική ανάγκη το ξεκαθάρισμα των αρμοδιοτήτων μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων, ενώ θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη ενός οράματος για την ανάπτυξη της πόλης.

Σύμφωνα με την αρχιτέκτονα κυρία Ευδοκία Σελιανίτη, το πρόβλημα δεν είναι απλώς τοπικού ενδιαφέροντος, αλλά αφορά όλη την πόλη. ''Η πόλη χρειάζεται σχέδιο και μελέτη για τις μελλοντικές προοπτικές της. Αυτή τη στιγμή οι πολίτες της Αθήνας στερούνται οποιαδήποτε θεσμική γραμμή άμυνας. Μάλιστα, λόγω και της κρίσης, η Πολιτεία έχει εγκαταλείψει πλήρως την πόλη και αυτή η κατάσταση της πολεοδομικής, αλλά και κοινωνικής αποδιοργάνωσης μας ζημιώνει όλους. Όσο δεν υπάρχει σχεδιασμός σε σχέση με τον χώρο, την πόλη και τις χρήσεις που χωροθετούνται για την Αθήνα, η κοινωνία θα στερείται εργαλεία άμυνας. Η απουσία θεσμικού πλαισίου επιτρέπει στον καθένα να εγκαθίσταται και να επεκτείνεται όπου και όπως επιθυμεί. Και αυτό είναι λάθος και σε βάρος όλων μας'', εξηγεί.

''Πώς θα πω “καλημέρα” στον γείτονα;''

''Τα Πετράλωνα είναι η μόνη περιοχή στην οποία τα ενοίκια κατοικιών έχουν εκτοξευθεί, αντί να πέσουν. Ως γνωστόν, η υποβάθμιση μιας γειτονιάς συνεπάγεται τη φυγή των μόνιμων κατοίκων, την εγκατάλειψη και συνεπώς την πτώση των ενοικίων. Πώς εξηγείται λοιπόν το ότι τα ενοίκια στην πλατεία Μερκούρη, το πιο “θορυβώδες” σημείο των Πετραλώνων, έχουν αυξηθεί κατά 50% σε σχέση με πριν από δύο χρόνια; Πράγματι, οι συνθήκες στη γειτονιά έχουν αλλάξει, ωστόσο εδώ δεν υπάρχουν τα στοιχεία που οδήγησαν περιοχές σαν το Γκάζι και του Ψυρρή στη σημερινή τους μορφή: ούτε βιομηχανικοί χώροι, ούτε εγκαταλελειμμένα κτίρια, ούτε σε τελική ανάλυση κάτοικοι που είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τη γειτονιά'', αναφέρει η συνιδιοκτήτρια του μπαρ ''Βραζιλιάνα'' κυρία Μαρία Παναγιώτου.

''Πριν από δέκα χρόνια δίπλα στα τραπέζια της ταβέρνας μου έβγαζαν και οι γείτονες τα δικά τους. Αυτό πλέον έχει χαθεί. Με την πολυκοσμία και τη μόδα χάθηκαν η ομορφιά της γειτονιάς και η ποιότητα του κόσμου. Γιατί να επιθυμώ πελάτες που φωνάζουν και τραγουδούν ως τις τέσσερις τα χαράματα; Πώς θα πω “καλημέρα” στον γείτονα το άλλο πρωί, όταν θα ξέρω ότι το μαγαζί μου του κάνει τη ζωή δύσκολη;'', αναρωτιέται ο ιδιοκτήτης της ιστορικής ταβέρνας ''Του Οικονόμου'' κ. Κ.Διαμάντης.

''Σεβόμαστε τις αντιδράσεις των κατοίκων και έχουμε ως κύριο μέλημα το καλό της γειτονιάς'', συμπληρώνει η συνιδιοκτήτρια του μπαρ ''Εl Camino'' κυρία Ελισάβετ Νικολάου.

Πηγή: Το Βήμα