Φωτογραφία: Ευρωκίνηση
Ατυχοι ήταν οι κάτοικοι της Αττικής, αλλά και πολλών άλλων περιοχών της χώρας στο θέμα της μερικής έκλειψης ηλίου, αφού ο κακός καιρός και τα σύννεφα δεν επέτρεψαν την παρατήρηση του φαινομένου, παρά για λίγο χρόνο.
Αυτό, πάντως, δεν εμπόδισε αρκετούς φίλους της αστρονομίας να συγκεντρωθούν στο προαύλιο του Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, όπου μέλη της Ελληνικής Αστρονομικής Ένωσης και ερασιτέχνες αστρονόμοι είχαν εγκαταστήσει τηλεσκόπια και εξηγούσαν σε κάθε ενδιαφερόμενο, που είχε προσέλθει, το φαινόμενο της έκλειψης.
Η έκλειψη άρχισε στις 9 το πρωί και κορυφώθηκε περίπου στις 10:20 (δυστυχώς πίσω από τα σύννεφα). Ολοκληρώθηκε περίπου στις 12 το μεσημέρι.
Ο ηλιακός δίσκος εκτιμάται ότι καλύφθηκε γύρω στο 60% από την παρεμβολή της Σελήνης ανάμεσα στη Γη και στο άστρο του ηλιακού μας συστήματος και, έτσι, το υπόλοιπο του ηλιακού δίσκου πήρε τη μορφή μηνίσκου.
Όσο πιο βόρεια βρισκόταν ένας παρατηρητής στην ελληνική επικράτεια, τόσο (οριακά) μεγαλύτερο ποσοστό του ηλιακού δίσκου μπορούσε να δει να σκεπάζεται από τη σκιά του φεγγαριού.
Η έκλειψη ήταν μερική στην Ελλάδα, επειδή η χώρα έτυχε να βρίσκεται στην περιοχή της Γης όπου έπεσε η παρασκιά της Σελήνης και όχι η κυρίως σκιά (οπότε η έκλειψη θα ήταν ολική).
Στην Ελλάδα θα υπάρξει μια δακτυλιοειδής έκλειψη Ηλίου την 1η Ιουνίου 2030 και μια ολική έκλειψη Ηλίου στις 21 Απριλίου 2088.
Είχε προηγηθεί, στις 29 Μαρτίου 2006, μια ολική έκλειψη Ηλίου που ήταν ορατή όμως μόνο από το Καστελόριζο.
Συνολικά, στον 21ό αιώνα, σύμφωνα με τον διευθυντή του Πλανηταρίου Διονύση Σιμόπουλο, στον πλανήτη μας θα πραγματοποιηθούν 226 ηλιακές εκλείψεις (οι 74 ολικές) και 144 σεληνιακές εκλείψεις (οι 86 ολικές).
Η έκλειψη άρχισε στις 9 το πρωί και κορυφώθηκε περίπου στις 10:20 (δυστυχώς πίσω από τα σύννεφα). Ολοκληρώθηκε περίπου στις 12 το μεσημέρι.
Ο ηλιακός δίσκος εκτιμάται ότι καλύφθηκε γύρω στο 60% από την παρεμβολή της Σελήνης ανάμεσα στη Γη και στο άστρο του ηλιακού μας συστήματος και, έτσι, το υπόλοιπο του ηλιακού δίσκου πήρε τη μορφή μηνίσκου.
Όσο πιο βόρεια βρισκόταν ένας παρατηρητής στην ελληνική επικράτεια, τόσο (οριακά) μεγαλύτερο ποσοστό του ηλιακού δίσκου μπορούσε να δει να σκεπάζεται από τη σκιά του φεγγαριού.
Η έκλειψη ήταν μερική στην Ελλάδα, επειδή η χώρα έτυχε να βρίσκεται στην περιοχή της Γης όπου έπεσε η παρασκιά της Σελήνης και όχι η κυρίως σκιά (οπότε η έκλειψη θα ήταν ολική).
Στην Ελλάδα θα υπάρξει μια δακτυλιοειδής έκλειψη Ηλίου την 1η Ιουνίου 2030 και μια ολική έκλειψη Ηλίου στις 21 Απριλίου 2088.
Είχε προηγηθεί, στις 29 Μαρτίου 2006, μια ολική έκλειψη Ηλίου που ήταν ορατή όμως μόνο από το Καστελόριζο.
Συνολικά, στον 21ό αιώνα, σύμφωνα με τον διευθυντή του Πλανηταρίου Διονύση Σιμόπουλο, στον πλανήτη μας θα πραγματοποιηθούν 226 ηλιακές εκλείψεις (οι 74 ολικές) και 144 σεληνιακές εκλείψεις (οι 86 ολικές).
Πηγή: In
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου