''Βαρελόσκυλα'', η ντροπή της Ικαρίας εν έτει 2010

Μια ''ράτσα'' σκύλων διαφορετική από τις άλλες ζει στην Ικαρία. Το όνομά της είναι κοινό μυστικό για τους κατοίκους του νησιού: ''Βαρελόσκυλα''. Πολλοί αναρωτιούνται σε τι οφείλεται η παράξενη ονομασία. Μήπως φέρουν βαρελάκια στο λαιμό τους, όπως τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου; Μήπως η ουρά, τα πόδια ή κάποιο άλλο τμήμα του σώματός τους έχει σχήμα βαρελιού; Η απάντηση εκπλήσσει όσους δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ το νησί.

Τα ''βαρελόσκυλα'' έλαβαν το όνομά τους από τα… σκουριασμένα βαρέλια στα οποία ζουν αλυσοδεμένα σε διάφορα σημεία της Ικαρίας, με σκοπό να χρησιμοποιούνται ως ''ζωντανοί φράχτες'' που αποτρέπουν με τα γαυγίσματά τους την είσοδο των κατσικιών σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και αυλές.

Όπως είναι φυσικό τα βαρέλια δεν προσφέρουν καμία προστασία από τα στοιχεία της φύσης, αφού το καλοκαίρι μετατρέπονται σε κανονικούς φούρνους ενώ το χειμώνα σε ψυγεία. Ακόμη και όταν κανονικά, ξύλινα σπίτια σκύλων τα φιλοξενούν, το πρόβλημα παραμένει μεγάλο: τα περισσότερα σκυλιά στερούνται καθαρού νερού και τροφής, είναι απομονωμένα σε ορεινά μέρη, ενώ ελάχιστα είναι εμβολιασμένα. Αν κάθε ράτσα έχει το σήμα κατατεθέν της, τότε τα ''βαρελόσκυλα'' της Ικαρίας έχουν σίγουρα την κακοποίηση.

Η κτηνιατρική νοσοκόμα Κάρολ Μακ Μπεθ είναι διευθύντρια του ελληνικού τμήματος της Μ.Κ.Ο. ''Greek Animal Welfare Fund'' (Ελληνικό Ταμείο Μέριμνας Ζώων). Γεννημένη στη Βρετανία, γνώρισε και παντρεύτηκε Έλληνα, τον οποίον το 1988 ακολούθησε για μόνιμη διαμονή στη χώρα μας. Συμμετέχοντας από τότε σε φιλοζωϊκές δράσεις στη χώρα μας, από το 1996 εργάζεται για το Ελληνικό Ταμείο Μέριμνας Ζώων.

Η κυρία Μακ Μπεθ, τα τελευταία χρόνια επισκέπτεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα την Ικαρία με σκοπό να πραγματοποιήσει ενδελεχή έρευνα σχετικά με την κατάσταση των επονομαζόμενων ''βαρελόσκυλων''. ''Καταγράφουμε κάθε φορά περισσότερα από 50 σκυλιά δεμένα με πολύ κοντές αλυσίδες στην ύπαιθρο ή κοντά σε επαρχιακούς δρόμους, με μόνη προστασία ένα τσίγκινο βαρέλι ή ένα διάτρητο ξύλινο παραπέτασμα, ολομόναχα, χωρίς κανένας ιδιοκτήτης να αναλαμβάνει την ευθύνη γι’ αυτά. Κάθε φορά που επιστρέφουμε, μελετάμε την πορεία της υγείας τους και φωτογραφίζουμε τα νέα “βαρελόσκυλα” που προστίθενται. Ορισμένα χάνουν μεγάλο ποσοστό της μυϊκής τους μάζας, άλλα έχουν τυφλωθεί ή υποφέρουν από ασθένειες, πολλά ζουν χωρίς νερό ή με νερό… πράσινου χρώματος, ενώ μόλις τους δώσουμε τροφή την καταβροχθίζουν μετά μανίας. Το χειρότερο, όμως, είναι ανάμεσα στις επισκέψεις μας πολλά σκυλιά απλώς “εξαφανίζονται”, προφανώς γιατί έχουν πεθάνει λόγω αυτής της μεταχείρισης'', τονίζει η κυρία Μακ Μπεθ.

Πηγή: Το Βήμα