Χορεύτριες, τραγουδίστριες, πόρνες και αρτίστες πέρασαν στην αθανασία χάρη στην τέχνη του αριστοκράτη ζωγράφου της Μονμάρτρης. Έκθεση με 170 έργα του Τουλούζ-Λοτρέκ (Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa) στη Θεσσαλονίκη μας οδηγεί σε αυτόν τον θηλυκό κόσμο της belle epoque.
Από την πόρνη ως τη βεντέτα του Καφέ Σαντάν, από την εργάτρια ως την ηθοποιό και σε ορισμένες περιπτώσεις από την αστή κυρία μέχρι την αριστοκράτισσα, ο Τουλούζ-Λοτρέκ είναι ο κατ΄ εξοχήν ζωγράφος γυναικών, στην ψυχή των οποίων προσπαθεί να διεισδύσει παραμένοντας προσεκτικός στη μορφή του προσώπου.
Ο Λοτρέκ παρέδωσε στην ''αθανασία'', μεταξύ άλλων, την περίφημη χορεύτρια Ζαν Αβρίλ (Jane Avril), την κονφερασιέ-τραγουδίστρια Υβέτ Γκιλμπέρ (Yvette Guilbert), τη σπουδαία τραγουδίστρια και χορεύτρια Μαρσέλ Λεντέρ (Marcelle Lender), την επίσης χορεύτρια και τραγουδίστρια Μέι Μίλτον (May Milton), τη σπουδαία ηθοποιό, που ντυνόταν σχεδόν πάντα ανδρικά στη σκηνή, Ρεζάν, το πανέμορφο μοντέλο Μίσια Νατανσόν (Misia Natanson) και την τραγουδίστρια Μέι Μπελφόρ (May Belfort), η οποία ντυνόταν σχεδόν πάντοτε στα καμπαρέ σαν μωρό και τραγουδούσε στίχους με ερωτικά υποννοούμενα, κρατώντας πάντα στα χέρια της ένα γατάκι.
Ο Λοτρέκ παρέδωσε στην ''αθανασία'', μεταξύ άλλων, την περίφημη χορεύτρια Ζαν Αβρίλ (Jane Avril), την κονφερασιέ-τραγουδίστρια Υβέτ Γκιλμπέρ (Yvette Guilbert), τη σπουδαία τραγουδίστρια και χορεύτρια Μαρσέλ Λεντέρ (Marcelle Lender), την επίσης χορεύτρια και τραγουδίστρια Μέι Μίλτον (May Milton), τη σπουδαία ηθοποιό, που ντυνόταν σχεδόν πάντα ανδρικά στη σκηνή, Ρεζάν, το πανέμορφο μοντέλο Μίσια Νατανσόν (Misia Natanson) και την τραγουδίστρια Μέι Μπελφόρ (May Belfort), η οποία ντυνόταν σχεδόν πάντοτε στα καμπαρέ σαν μωρό και τραγουδούσε στίχους με ερωτικά υποννοούμενα, κρατώντας πάντα στα χέρια της ένα γατάκι.
''Χάρη στην αγάπη του για τη γυναίκα, ο Τουλούζ-Λοτρέκ παραδίδει στην “αθανασία” καλλιτέχνιδες, χορεύτριες, ηθοποιούς, μοντέλα, τραγουδίστριες και αμέτρητα κορίτσια της νύχτας που σήμερα θα είχαμε ξεχάσει'', αναφέρει η κυρία Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά, επιμελήτρια της έκθεσης ''Τoulouse Lautrec'' που διοργανώνεται στο Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
''Ξεκινώντας από τη μητέρα του, στα χέρια τής οποίας πέθανε αλκοολικός και συφιλιδικός σε ηλικία μόλις 37 ετών, λέγοντάς της “Εσύ μητέρα, καμία άλλη, παρά μόνο εσύ”, ο Τουλούζ-Λοτρέκ προέβαλλε καθ΄ όλη τη διάρκεια του έργου του με μεγάλη δύναμη και ευαισθησία τη γυναικεία φιγούρα'', εξηγεί η κυρία Βουτυρά. ''Πολλές από τις “μούσες” του παραδόθηκαν ως τις ημέρες μας με τα ψευδώνυμά τους, αγαπημένη συνήθεια της εποχής'', προσθέτει η κυρία Βουτυρά. ''Ο λόγος για τη σπουδαία αργεντινή τραγουδίστρια Πολέρ (πολική) και για το μοντέλο Κρόκσι (τραγανή) Μαργκέν, φιλενάδα ενός φίλου του που δούλευε ως μοντέλο σε κατάστημα καπελούς της Μονμάρτρης''.
Σύμφωνα με την κυρία Βουτυρά, τέλος, η προσήλωση του Λοτρέκ στη γυναίκα αναδύεται και μέσα από το πορτρέτο της ''Επιβάτιδος της καμπίνας 54'', της οποίας ποτέ δεν έγινε γνωστό το όνομα. Ο λόγος για τη γυναίκα την οποία ο Λοτρέκ ερωτεύτηκε και ακολούθησε με το πλοίο από Χάβρη προς Λισαβόνα χωρίς να της μιλήσει ποτέ. ''Με ιδιαίτερη συμπάθεια και ανθρωπιά, τέλος, ο Λοτρέκ μας παραδίδει τις πόρνες της Μονμάρτρης. Την κούραση, την απογοήτευση και την προσπάθειά τους να κρατηθούν στον αγώνα της ζωής υπό τον τίτλο “Τα κορίτσια της χαράς”''.
''Ξεκινώντας από τη μητέρα του, στα χέρια τής οποίας πέθανε αλκοολικός και συφιλιδικός σε ηλικία μόλις 37 ετών, λέγοντάς της “Εσύ μητέρα, καμία άλλη, παρά μόνο εσύ”, ο Τουλούζ-Λοτρέκ προέβαλλε καθ΄ όλη τη διάρκεια του έργου του με μεγάλη δύναμη και ευαισθησία τη γυναικεία φιγούρα'', εξηγεί η κυρία Βουτυρά. ''Πολλές από τις “μούσες” του παραδόθηκαν ως τις ημέρες μας με τα ψευδώνυμά τους, αγαπημένη συνήθεια της εποχής'', προσθέτει η κυρία Βουτυρά. ''Ο λόγος για τη σπουδαία αργεντινή τραγουδίστρια Πολέρ (πολική) και για το μοντέλο Κρόκσι (τραγανή) Μαργκέν, φιλενάδα ενός φίλου του που δούλευε ως μοντέλο σε κατάστημα καπελούς της Μονμάρτρης''.
Σύμφωνα με την κυρία Βουτυρά, τέλος, η προσήλωση του Λοτρέκ στη γυναίκα αναδύεται και μέσα από το πορτρέτο της ''Επιβάτιδος της καμπίνας 54'', της οποίας ποτέ δεν έγινε γνωστό το όνομα. Ο λόγος για τη γυναίκα την οποία ο Λοτρέκ ερωτεύτηκε και ακολούθησε με το πλοίο από Χάβρη προς Λισαβόνα χωρίς να της μιλήσει ποτέ. ''Με ιδιαίτερη συμπάθεια και ανθρωπιά, τέλος, ο Λοτρέκ μας παραδίδει τις πόρνες της Μονμάρτρης. Την κούραση, την απογοήτευση και την προσπάθειά τους να κρατηθούν στον αγώνα της ζωής υπό τον τίτλο “Τα κορίτσια της χαράς”''.
Σε μπαρ και σε μπορντέλα
Οι γονείς του,ο κόμης Αλφόνς ντε Τουλούζ-Λοτρέκ (Alphonse de Toulouse-Lautrec) και η κόμισσα Αντέλ (Adèle) ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τη ροπή προς την τέχνη του γιου τους Ανρί ντε Τουλούζ- Λοτρέκ.
Τελικά αποφάσισαν ότι αυτή είναι άλλη μια ''ιδιορρυθμία'' του παιδιού τους· που ύστερα από δύο σοβαρά ατυχήματα και με μια εκ γενετής ατροφία των ποδιών κατέστη ουσιαστικά ανάπηρος: τα πόδια του σταμάτησαν να αναπτύσσονται φυσιολογικά εν αντιθέσει με το υπόλοιπο σώμα του που δεν ξεπέρασε ποτέ το ενάμισι μέτρο.
Με μεγάλη απροθυμία για αυτόν τον γιο που δεν του έμοιαζε καθόλου,ο πατέρας του τον έστειλε στο ατελιέ των Λεόν Μπονά (Léon Joseph Florentin Bonnat) και Φερνάν Κορμόν (Fernand Cormon). Ήταν η αρχή ενός ταξιδιού δημιουργικού, παρακμιακού και καταστρεπτικού που θα τοποθετούσε τον Τουλούζ- Λοτρέκ στο πάνθεον των μεταϊμπρεσιονιστών και θα τον συνέδεε άρρηκτα με τη νυχτερινή ζωή της εποχής του: της belle epoque.
Το 1887, σε ηλικία 23 ετών, ο δύσμορφος αριστοκράτης φθάνει στη Μονμάρτρη (Montmarte), τόπο που συχνάζουν εργάτες, έμποροι, κακοποιοί, νταβατζήδες, πόρνες και ένα μποέμικο πλήθος καλλιτεχνών. Τόπο γεμάτο από μπορντέλα, καμπαρέ και κλαμπ, όπως τα Le Chat Νoir (Ο Μαύρος Γάτος), Le Lapin Αgile (Το Σβέλτο Κουνέλι), La Cigale (Τo τζιτζίκι) και φυσικά το Le Μoulin Rouge (Ο Κόκκινος Μύλος).
Ο Τουλούζ-Λοτρέκ νοικιάζει ένα διαμέρισμα πίσω από ένα νεκροταφείο και γίνεται ταυτόχρονα παρατηρητής και συμμέτοχος του καλλιτεχνικού αλλά και σκοτεινού lifestyle της εποχής. Προς αναζήτηση θεμάτων, περιφέρεται σε δρόμους και αλέες, σε μπαρ και μπορντέλα, ενώ οι γυναίκες, το φαγητό και το ποτό γίνονται η καθημερινή του διαφυγή από την ευαίσθητη ψυχική και σωματική του κατάσταση.
Τελικά αποφάσισαν ότι αυτή είναι άλλη μια ''ιδιορρυθμία'' του παιδιού τους· που ύστερα από δύο σοβαρά ατυχήματα και με μια εκ γενετής ατροφία των ποδιών κατέστη ουσιαστικά ανάπηρος: τα πόδια του σταμάτησαν να αναπτύσσονται φυσιολογικά εν αντιθέσει με το υπόλοιπο σώμα του που δεν ξεπέρασε ποτέ το ενάμισι μέτρο.
Με μεγάλη απροθυμία για αυτόν τον γιο που δεν του έμοιαζε καθόλου,ο πατέρας του τον έστειλε στο ατελιέ των Λεόν Μπονά (Léon Joseph Florentin Bonnat) και Φερνάν Κορμόν (Fernand Cormon). Ήταν η αρχή ενός ταξιδιού δημιουργικού, παρακμιακού και καταστρεπτικού που θα τοποθετούσε τον Τουλούζ- Λοτρέκ στο πάνθεον των μεταϊμπρεσιονιστών και θα τον συνέδεε άρρηκτα με τη νυχτερινή ζωή της εποχής του: της belle epoque.
Το 1887, σε ηλικία 23 ετών, ο δύσμορφος αριστοκράτης φθάνει στη Μονμάρτρη (Montmarte), τόπο που συχνάζουν εργάτες, έμποροι, κακοποιοί, νταβατζήδες, πόρνες και ένα μποέμικο πλήθος καλλιτεχνών. Τόπο γεμάτο από μπορντέλα, καμπαρέ και κλαμπ, όπως τα Le Chat Νoir (Ο Μαύρος Γάτος), Le Lapin Αgile (Το Σβέλτο Κουνέλι), La Cigale (Τo τζιτζίκι) και φυσικά το Le Μoulin Rouge (Ο Κόκκινος Μύλος).
Ο Τουλούζ-Λοτρέκ νοικιάζει ένα διαμέρισμα πίσω από ένα νεκροταφείο και γίνεται ταυτόχρονα παρατηρητής και συμμέτοχος του καλλιτεχνικού αλλά και σκοτεινού lifestyle της εποχής. Προς αναζήτηση θεμάτων, περιφέρεται σε δρόμους και αλέες, σε μπαρ και μπορντέλα, ενώ οι γυναίκες, το φαγητό και το ποτό γίνονται η καθημερινή του διαφυγή από την ευαίσθητη ψυχική και σωματική του κατάσταση.
''Toulouse-Lautrec''
Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
Αγ. Δημητρίου 159Α, 546 36, ΘεσσαλονίκηΤελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
Διάρκεια:
15 Οκτωβρίου 2010-30 Ιανουαρίου 2011
Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή: 09.00-14.00
Δευτέρα, Τετάρτη: 09.00-14.00 & 17.00-21.00
Σάββατο-Κυριακή: 10.00-18.00.
www.th.auth.gr/teloglion
Στοιχεία από: Το Βήμα, Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου